Özellikle foto safari yapmak isteyenlere o kadar güzel görüntüler sunan Sayca´da sizleri bekleyen konuksever insanlar var. ADOGE Grubu ile bu köyü adeta yeniden keşfettik.
Büyük kentlerin egzoz kokulu, korna gürültülü asfaltlarda yaşamaktan usanan, toprak kokusunu, kuş cıvıltılarını özleyenler, buz gibi kaynaklardan avuç avuç dolusu su içmeyi tercih edenler, ormanları, çiçek bezeli kırları, kelebeklerin dansını unutmuş olanlar, hafta sonları gri beton apartmanların kalın perdeleri arasında ve tv karşısında geçirmekten şikayetçi olanlar ve sevdiğine bir demet kır çiçeği toplamak isteyenler, bu istek ve özlemlerini Sayca Köyünde gerçekleştirdiler.
KISA ADI ADOGE olan Adana Doğa Gezginleri Kulübü ile birlikte İmamoğlu´na bağlı Sayca Mahallesine gittik. Sayca Köyünü Sevenler Derneği Başkanı Sayın Ali Develi ve Yönetim Kurulu Üyelerinin davetlisi idik. Çok güzel misafirperverlik gösterdiler. Teşekkür ediyoruz. Grup üyeleri, ilk önce Sarıçam´a bağlı Mustafalar Köyünü geçince Yörük Çadır´ında sabah kahvaltısı yaptı. Durmuş Sakar´ın işlettiği çadırında köy kahvaltısı verildi. Sıkma, börek çeşitleri ve gözleme de ikram edildi. Daha sonar Sayca´ya hareket edildi.
Öncelikle Say kelimesinin anlamın ne demek onu açıklayalım say; iri, büyük kaya. düz ,ince, yassı tabaka halinde taş. dik kayalık, taşlık yer demek. Buradan da anlaşılacağı gibi çok eski tarihlerde daha buraya köy kurulmadan önce burası düz bir arazi idi ve Türkiye´de yerleşik hayata geçmek hızlanmaya başlamıştı artık göçebelik yerini yavaş yavaş yerleşik hayata bırakmaya başlamıştı. Yazın hayvanlarını bu güzergahtan Kayseri´ye yaylaklara çıkaran Çukurova halkı kabile kabile belli bir bölgeyi yurt edinmişler ve topluluk oluşturmaya başlamışlardı.
İlk olarak bu mıntıkayı düşünenler o zamanın en zeki göçebeleriymiş ki çünkü bir tarafta akan Seyhan nehrinin olması hayvanların su ihtiyacını karşılayabilmeleri açısından önem taşıyordu.
Adana iline 60 km, İmamoğlu ilçesine 28 km uzaklıktadır.
Yörük kültür gelenek ve görenekleri yaşanmaktadır. Geleneklerine sahiptirler.
Toros dağlarının doğu etekleri kıyısında Çatalan Baraj Gölü ile çevrilmiş bir ada görünümünde eşsiz doğa güzelliğiyle gezilip görülmesi gereken alternatif turizm arayanlar için şirin bir mahalledir. Balıkçıların uğrak yeridir... Bir hafta sonu için neden olmasın diyebileceğiniz bir yerdir. İstanbul Boğazından daha güzel manzaraya sahip olan Sayca, foto safari yapılacak en güzel yerlerden biri.
Mahallenin (Köyün) nüfusu geçmişte 1000´in üzerinde iken sosyo-ekonomik sebeplerden dolayı adana il merkezine yapılan göçlerle azalmış.
Mahallede artık tarımın yerini bir nevi büyükbaş hayvancılık almaya başlamış. Devletin hayvancılığı desteklemesiyle mahallede yavaş yavaş büyükbaş hayvancılık gelişmeye başlamış olup bir taraftan da yıllardır süre gelen tarım ile uğraşılmaya devam edilmektedir.
Köyde iki tane kahvehane var. Bir ilköğretim okulu ve 6 öğrencisi bulunmaktadır. Ortaokulu ise öğrenciler İmamoğlu İlçesinde okumaktadırlar.
Köyün girişinde bizleri Muhtar Bilal Sansar, Sayca Köyünü Sevenler Derneği Başkanı Ali Develi, köyün avukatlarından Adem Gül bizleri karşıladı. Kısa bir tanışma faslından sonra ADOGE üyeleri ve Doğa gezginleri TV ekibi ile sola doğru hafif bir rampada yürüyüşe başladık. 2 kilometrelik bir yürüyüşten sonra Sakızyükseği mevkindeki sakız ağacının altında dinlenme molası verildi. Grup daha sonra bira daha tepeye çıkarak burada ADOGE´nin ?Bizimle kimler gelmesin? adlı şiirini hep beraber okudular.
ADOGE şiiri aynen şöyle:
?- Büyük kentlerin egzoz kokulu, korna gürültülü asfaltlarda dur-kalk araba sürmeyi sevip toprak kokusu, kuş cıvıltılarını özlemeyenler.
- Buz gibi kaynaklardan avuç avuç dolusu su içmek yerine her zaman pet şişeyi tercih edenler.
- Ormanları, çiçek bezeli kırları, kelebeklerin dansını unutmuş olup hatırlamak da istemeyenler.
- Hafta sonları gri beton apartmanların kalın perdeleri arasında ve tv karşısında geçirmekten şikayetçi olmayanlar.
- Ve sevdiğine bir demet kır çiçeği toplamayı aklından bile geçirmeyenler...
Ve sevmesini bilmeyenler
Bizimle gelmesinler??
Grup daha sonra göl kenarına indi. Kuşların, küçük ve büyükbaş hayvanların, çadırların arasından yürüyerek göl kenarından 4 kilometre daha yürüdü. Kimileri ise balıkçı teknesine binerek göl içinde tur attılar.
Saat 13.00 olmuştu. Köy meydanında hazırlıklar yapılmıştı. Sayca Köyünü Sevenler Derneği tarafından 100 kişilik yemek hazırlatılmıştı. Geleneksel ya da milli yiyeceğimiz kuru fasulye, dövme pilavı, cacık ve halka tatlı ikramında bulundular.
Bu arada fotoğraf sanatçısı Erol Keskinci ile ressam Necati Talas arasında geçen sohbet de güzeldi. Doğa Gezginleri Programı sunucusu Sera´nın, insanların sürekli karıştırdığı fotoğraf ile resim arasındaki farkla ilgili soruya verdikleri yanıtı kameraya aldılar. Sonuçta her iki sanat dalının kardeş sanat olduğunda anlaştılar.
Köylüler Sayca´yı anlattılar. Bir vatandaş ise Sayca´yı şiirle dile getirdi.
Grup üyeleri daha sonra köylüler tarafından evlerine davet edildiler. Buralarda kahve ve çay ikramı ettiler.
Aralarında doktor, mühendis, avukat, dernek başkanları, belediye meclis üyelerinin bulunduğu grup saat 16.00´da köy meydanında toplanıp, kendilerine çok güzel bir misafirperverlik örneği sunan Sayca Köylüleri ile vedalaşıp Adana merkezine döndüler.
Adoge şiirinde bahsedildiği gibi, büyük kentlerin egzoz kokulu, korna gürültülü asfaltlarda yaşamaktan usanan, toprak kokusunu, kuş cıvıltılarını özleyenler, buz gibi kaynaklardan avuç avuç dolusu su içmeyi tercih edenler, ormanları, çiçek bezeli kırları, kelebeklerin dansını unutmuş olanlar, hafta sonları gri beton apartmanların kalın perdeleri arasında ve tv karşısında geçirmekten şikayetçi olanlar ve sevdiğine bir demet kır çiçeği toplamak isteyenler, bu istek ve özlemlerini Sayca Köyünde gerçekleştirdiler.
Saycalılar ve Adogeliler birbirlerinden mutlu bir şekilde ayrıldılar. Yeni edindikleri dostlukları sürekli kılmak için birbirlerinin adres ve telefonlarını kaydettiler.
Ben de şahsım adına Saycalılara bir kez daha teşekkür ediyorum.
