Bu yazımı seçimlerin sonucunu almadan yazmıştım. Sonrasında paylaşıp paylaşmamak konusunda kararsızlık geçirdimse de neden olmasın, diyerek yayınlamaya karar verdim.
Öyle ya, çünkü hayatta siyasetten daha önemli kavramlar vardı.
Ve galiba değişime olan inancımız, önce kendi içimizde başlamalıydı.
İlkeli, prensipli, erdemli olmanın yanı sıra, çoğu zaman yenilgilerden de öğreneceğimiz bazı değerler olmalıydı.
Yıllardır çocukları için çırpınmış bir anne ve ülkesinin, milletinin iyiliği için çalışmış, çabalamış bir vatandaş olarak, her yılgınlık ve yorgunluk anımda kendi kendime verdiğim en önemli telkin; umudumu kaybetmemek yönünde oldu.
Çok zamandır heyecanla beklediğim, içinde ne emeklerin olduğunu bildiğim, olsun diye canla başla çalıştığım, selametle ve kolaylıkla geçsin diye dua ettiğim ne varsa hepsinin art arda sıralandığı bu hafta da aynı durumdayım.
Her ikisi de bu sene mezun olan ve hayatlarının bundan sonraki kısmı için oldukça önemli sınavlara girecek olan iki kızımdan dolayı duygularımın yoğunlaştığı bu günlerde aklıma gelen ilk şey; onların, geleceklerine sahip çıkmak için nasıl da çalıştıkları ve emek harcadıklarıydı.
Yeri geldi çocukluklarından, yeri geldi gençliklerinden ödün vererek zamana karşı yarıştılar.
Güneşin doğuşunu göremeyecek, iki lokma yemek yemeğe fırsat bulamayacak, saçlarını rüzgârda uçuşturmayı özleyecek zamanlarda bile, hayallerine tutundular.
Onlar, hayatları boyunca hep ileriye baktılar ve çok çalıştılar.
Günün birinde şarkı söyleyeceklerine inandılar.
Bütün bu süreçte de birlikte öğrendiğimiz çok şey oldu. Ve döndük, dolaştık yine birbirimize kenetlendik.
Bizi ayakta tutan ise sorumluluklarımızın farkında olmak ve başaracağımıza inanmaktı.
Alacakları sonuç ne olursa olsun, her durumda yanlarında olmanın, görevlerimizi yapmanın verdiği iç huzuruyla ektiğimiz bu tohumlardan çiçek toplamayı bekledik.
Sanırım şimdi bizim için bunun zamanı geldi.
Sizler bu satırları okurken ben, altı yıllık tıp eğitimini tamamlamış, mezun olmaya hak kazanmış büyük kızımın yanına, mezuniyet törenine katılmak üzere İzmir´e doğru gitmeye hazırlanacağım.
Hemen sonrasında, dört yıllık lise eğitimini tamamlamış ve hafta sonu gireceği üniversite sınavına hazırlanmış küçük kızımın yanına döneceğim.
Ve her zaman olduğu gibi hayattaki tüm güzel değerlerden bahsedeceğim.
