Bulunduğu sokağa adını veren bir mağaza ve yıllarca, hâlâ daha o mağazanın adıyla anılan bir sokak başka bir şehirde de var mıdır bilemiyorum ama biz Adanalıların büyük bir çoğunluğunun gerçek adını hatırlamadığı bir sokaktır burası.
Adres tarif ederken bu sokağın konumuna göre anlatılırdı, cep telefonları yoktu, arkadaşlarla buluşulacağı vakit bu mağazanın önünde buluşulurdu.
Evet, bizim neslin anıları arasındaki yerini zamana inat koruyan, şimdikilerin ise nedenini bilmediği halde bu isimle andığı; Pandora Sokağı.
Ve sokağa adını veren;
Ne zaman açıldığını hatırlamadığımız, ama birbirimize cesaret vermek adına el ele tutuşup birlikte ve kendi başımıza gidip de ortaokul yaşlarında kulağımızdaki ilk delikleri açtırdığımız,
İnternet çağından habersiz, pek çok bilgiye ve hizmete kulaktan kulağa eriştiğimiz ve her şeyin sınırlı sayıda bulunduğu o yıllarda, biz kızlar için takıda o senenin modasından, çizgisinden haberdar olduğumuz, gümüş takı ihtiyacımızı karşıladığımız ilk ve tek gümüşçü; Pandora.
Küpelerimizi, yüzüklerimizi, hatta o dönem künyeler vardı, künyelerimizi oradan alırdık, künyelere adlarımızı orada yazdırırdık.
Hafta sonları başta olmak üzere uğrak verdiğimiz bu sokağın ve en sık ziyaret ettiğimiz bu mağazanın, pek çok şeyin değerinden kaybettiği bir dönemde bizler için belki de bütün bunlardan öte bir anlamı vardı, bilemiyorum.
Çünkü ya Gazipaşa Bulvarı’nın Vali Yolu ile kesiştiği köşe başındaki villanın önünden sağa dönerek ve Amerikan Konsolosluğu’nun oradan karşıya geçerek ulaştığımızda ya da Atatürk Caddesi’ndeki Gül Bahçesi’nin önünden ilerleyerek, Sabancıların ve Sapmazların köşklerinin bahçelerini seyrederek vardığımızda, düpedüz heyecanlanırdık.
Şimdilerde biraz arkalarda kalmış olsa da hâlâ daha hizmet veren mağazaya uğradık geçenlerde kızımla. Torunuymuş, yukarıdaki cümlelere benzer ifadelerle duygularımı paylaştım tezgâhın ardındaki gençle. Dedem, dedi, çok hasta, beyin kanaması geçirdi. Her birimizin çocukluk neşesinin şahidi o insana şifa dileklerimi ileterek ve üzüntümü dile getirerek mağazadan ayrıldığımın üzerinden birkaç gün geçmedi ki vefat haberini aldık. Rahmet diliyoruz.
Artık her birimizin emin olduğu bir şey var; günümüze kadar gelmiş, uzun yılların simgesi değerlerimizin gelecekte de var olması ve korunması bir şehrin ruhunun yaşaması demektir. Adana ise bu ruhun daima yaşayacağı, yaşatılacağı bir şehirdir.
