İnsan,
Anadolu´nun tozuna bulananlardan, toprağına karışmış olanlardan,
İçinden bir yerlerden kopan feryatlarını Aydoostt diye bozlağa dökenlerden doğunca,
Gözünü,
Cahil olup da her renge kananların, hayale aldanıp da boşuna yananların, yarini ilelebet kendinin sananların,
Zehrini sevdiğinden bulanların, yazı, kışa çevirip de başa kar yağdıranların,
Her şeyi goynünce olacak sananların, boşa ağlayıp, boşa aldananların,
Ömrü boş yere çalanların, irengi gözünde solanların
Olduğu bir dünyaya açıyor.
Gönül dağı yağmur yağmur boran olduğunda,
Akıyor can özünden sel gizli gizli de,
Dost elinden gel olmayınca varmıyor,
Rızasız bahçanın gülünü dermiyor.
Ama yine de,
İki büyük nimeti bilerek büyüyor.
Ayağının türabı olmayı isteyecek kadar seviyor.
Seher vakti çaldığı kapılarda, kalpten kalbe gizli bir yol buluyor.
Uğrun uğrun kaş altından bakınca can telef eden, burnu fındık, ağzı gayfe fincanı sevdalarla tanışıyor.
Zülüf döktüğü yüzden, uçan kuştan, esen yelden sakındığı mühür göze akıyor.
Batınıyla zahirini buluşturanların, evveliyle ahirini birleştirenlerin
Aşkına varanlardan oluyor.
Kırılıyor kolu, tutmuyor eli de, allı turnaya şeker, kaymak, bal söylüyor.
Gönül, insanın kabesiymiş, goynüne göre olacağını sandığı bu dünyada,
Sadece yüzünü o yöne dönenlerle sevginin yaşanabileceğini anlıyor.
Söz kar etmeyince, gül gibi sararıp soluyor.
Nihayet,
?Sazın neden kara?? diye soranlara, ?Bir kız sevdim, vermediler. Sazımı karaya boyadım, düştüm yollara? diyen bir ustayla birlikte bir sırra eriyor.
O, bağlamanın teline her vurduğunda damarlarından akan kanın sesiyle titriyor.
Hüzünlü, sevdalı, kıraç? Ne varsa,
Diline dolanan haykırışları, bu toprağın duygusallığındandır diyerek sahipleniyor.
O garip halinden anlayan, sinasındaki gizli yarayı bilen, sadece bozkırın değil yüreğinin tezenesiyle,
Gonül hızmatı olarak gördüğü türkülerini, ömrüne mühürlüyor.
Çünkü biliyor ki o saz kendini anlatıyor ve her yerde çalıyor. Neşet Ertaş, ruhunuz şad, mekanınız cennet, toprağınız bol olsun.
Buralar hala daha bıraktığınız gibi. Ah! yalan dünyada insanın goynü, gönlü sağlamları arıyor.
