Canım Cansu´cuğum,
Bir yaşam tarzı ve sorumluluk olarak gördüğün hekimlik mesleğine adım attığın şu günlerde, tıpkı senin gibi öylesine yoğun duygular içerisindeyim ki. İzmir´den seni alıp da Balıkesir´e doğru yola çıktığımızda, acil serviste çalışırken gördüğümde, 24 saatlik ilk nöbetini devraldığında gözlerindeki pırıltıyı, mutluluğu, hevesi okuyabiliyordum. Yaşama bakışın vardı orda. Küçük bir kız çocuğunun hayatını şekillendirirkenki hiç bitmeyen heyecanı.
Sana göre başarı; insanın, içinde yaşadığı bir duygu, bir felsefe gibiydi. Yapılan her işe titizliği, zekâyı, özveriyi yansıtmaktı. Küçük ya da büyük fark etmezdi, koyulan hedeflere ulaşabilmekti. Dünyada birinin kalbinde bir iz bırakabilmek, birinin yüzünde tebessüm oluşturabilmek, daha iyiye değişebilmekti. Pişman olmamak, hatalardan ders çıkarabilmekti. İnsanın, güçlerinin yanında zayıflıklarını da tanıyabilmesi, onlarla barışabilmesiydi, iç dünyasındaki bu kurallara uydukça mutlu olabilmesi ve bu mutluluğu başkalarıyla paylaşmaya devam ettikçe kendini başarılı hissetmesiydi.
Ve sen her zaman böyle hissettin, böyle yaşadın, böyle oldun.
İlkokuldayken resim kursuna gittiğin birkaç sene boyunca, hatta Adana genelinde yapılan bir resim yarışmasında 3. olup 23-Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı´nda 5-Ocak Stadyumu´nda dönemin Belediye Başkanı´nın elinden ödülünü aldığında, piyano dersiyle başladığın müziği yaşamına kattığında, basketbolu, yüzmeyi daima yanında taşıdığında,
Ortaokul döneminde okul korosunda yer aldığında, iki kez Ankara´daki Polifonik Korolar Şenliği´ne katılmaya hak kazandığınızda, okulun Fen Kulübü´ne üye olduğunda, çeşitli projelerle Tübitak Bilim Şenliği´nde iki kez yarışma imkânı bulduğunda,
Adana Anadolu Lisesi gibi köklü bir okula başladığında, önce klasik gitarı, sonra basgitarı öğrendiğinde, okul konserlerine katıldığında, aynı yıllarda büyük hedefler koyduğun üniversite sınavına hazırlanmak için gece-gündüz çalıştığında, çalışırken pek çok şeyi ertelediğinde,
Emeklerinin karşılığını alıp, alanında en iyilerden biri olan Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi´ni kazandığında, fakültenin ilk gününden itibaren tecrübeni arttırmak için her fırsatta kendine hastanede geçirilen zaman yarattığında, 1. sınıfın yazında Adana´ya geldiğinde Aşkım Tüfekçi Hastanesi´nde ortopedi stajı yaptığında, ilk ameliyat deneyimini kazandığında, daha o günden cerrah olmayı kafana koyduğunda, 2. sınıfta Türkiye genelinde yapılan bir sınava girip Brezilya´da staj hakkı kazandığında, Sao Paulo´da bölgenin en yoğun hastanesinde çocuk cerrahi stajı yaptığında ve o yıldan itibaren çocuk cerrahı olmaya karar verdiğinde, 3. ve 4. sınıflarda tıbbi çevirmenlik yaptığında, yaptığın en büyük çevirinle okulundan bir profesörünün de aracı olmasıyla Michio Kaku´nun ?The Future of the Mind? adlı kitabını Tübitak´ın katkılarıyla önce Türkçeye çevirip sonra da yayınlattığınızda, birkaç yıl boyunca aynı zamanda, tıp fakültesi öğrencilerinden oluşmuş, insan hakları, tıp eğitimi, toplum sağlığı gibi çeşitli konularla ilgilenen bir dernek olan ve dünya genelinde de IFMSA´ya (International Federation of Medical Students´ Associations) bağlı çeşitli projeler, değişim programları yürüten TurkMSIC üyeliği yaptığında, bu topluluğa üye olduğun süre içinde yurt dışından gelen değişim öğrencilerini ağırladığında, LGBTİ+ bireyleri hakkında farkındalık arttırma, cinsel sağlık hakkında toplumu bilgilendirme gibi çeşitli projelerde yer aldığında, üniversiteye başladığın ilk yıldan beri ETÖT (Ege Tıp Öğrenci Topluluğu) bünyesinde müzik kolunda çalışmaya devam ettiğinde, 2. sınıfta kurduğunuz ve senin bas gitaristi olduğun müzik grubuyla okul içinde ve dışında beş yıl boyunca pek çok kez konser verdiğinizde, birkaç grup birlikte büyük mekânlar kiralayıp, konserler verip, elde ettiğiniz gelirle fakültenizdeki müzik stüdyosunu yenilediğinizde, fakültenin basketbol takımına girerek basketbola yeniden ağırlık verdiğinde, yaklaşık üç sene boyunca oynamaya devam ettiğinde, müsabakalarda üst üste iki sene birincilik elde ettiğinizde ve en nihayetinde Temmuz 2018´de tıp fakültesinden mezun olduğunda,
Hep çok mutluydun.
İnanıyorum ki belki on yıl belki de daha uzun bir süre gerekecek olsa da ilerideki hedeflerin arasında gördüğün, öncelikle asistanlığını bitirirken, sonrasında da uzmanlığın için Almanya ya da Amerika´ya giderken, asistanlığını bitirdikten sonra Sınır Tanımayan Doktorlar gibi bir programla Afrika´da ya da Güney Amerika´da bir süre çalışmak isterken, çeşitli projelerle yurtdışı bağlantılarını devam ettirirken, okulun ve ülken için başarılı bir bilim insanı olmayı planlarken de çok mutlu olacaksın.
Eminim ki çalışkanlığın, emeklerin, her cana verdiğin kıymet duygun, insan sevgin, vicdanın, merhametin, fedakârlığın, saygın seni hayalini kurduğun o hayata taşıyacak.
Allaha emanet ol bir tanem, seni çok seviyorum canım kızım.
