Siyaset hala anlaşılamayan bir kavramdır.
Sözcüklerde birkaç anlamı vardır. Devlet işlerini düzenleme ve yürütme sanatıyla ilgili özel görüş ve anlayıştır. Başka bir açıklamada da şöyle der. Bir hedefe varmak için karşısındakinin duygularını okşama, zayıf noktasından yararlanma diye tarif eder. Daha ileriye gidecek olursak Politikaya dönüşür ki resmi olarak anlaşılanda budur.
Politika ise Devlet yönetme sanatıdır.
Siyaset sözü 14.Yy. da kullanılmaya başlanmış. Politika sözü ise 20.yy da konuşulmuş.
Ülkemizde gerçek siyasetin başlangıcı Büyük Millet Meclisinin açılmasıyla oluşmuştur. Daha öncesinde varsa da geçerliliği olmayan bir kavram olarak kalmıştır. Çünkü monarşilerde siyaset olmaz. Padişah efendi ne derse o olur. Tartışma ve düşünce sonlanır.
Ülkemizde siyaset vatandaşın düşüncesinden önce savaş meydanlarında kullanılmıştır. Düşmanı korkutmak için soba borularını belli yerlere dikmek, geceleri keçiboynuzlarına mum yakıp gezdirmek, bilinen ve uygulanan savaş politikalarıdır. Herkes bilir ki İsmet İnönü bunu ikinci dünya savaşında çok iyi uygulamış ve ülkeyi savaşın dışında bırakmıştır.
İngiltere Başbakanı Çorçil´i Adana´ya davet eder.Çorçil bunu kabul eder.İsmet İnönü onu Adana yerine Tarsus´a getirir.Orada dururlar ve Çorçil´e derki;
?İşte burası Adana.Memleketim harap durumda.Gerekli yardımı verin sizin yanınızda savaşa girelim.?
Çörçil etrafına bakar ve;
?Burası Adana ise siz bitmişsiniz.? Der. Ve bizi savaşa davet etmekten vazgeçer.
Yine Derler ki;
İsmet Paşayı Boğazlar meselesi nedeniyle toplantıya çağırırlar. İsmet paşa da toplantıya katılır.Yemek saatinde herkes lokantaya gider, İsmet Paşa da eline bir ekmek alır lokantanın önünde yemeye başlar.Diğer delegeler ona;
?Paşa sende lokantaya gel kuru ekmek yeme.?derler.
İsmet Paşa;
?Boğaz benim değil mi ??der.?Ben yerim.?
Diğer delegeler ısrar etmeye devam ederler.
?Boğaz seninde yemek yesen daha iyi olmaz mı??
?İsmet Paşa da;
?Boğaz senindir diye imzalayın şurayı.Lokantada yiyeyim.?
Delegeler Boğaz senindir. ?diye imzayı atarlar.
İsmet Paşa onlara katılır.Daha sonra toplantı başlayınca delegelere;
?Bakın.?der.?Boğazın benim olduğunu siz imzaladınız.İmzanız işte burada.?
İtalya Büyük Elçisi Mustafa Kemal Paşa ile otururken;
?Ekselansları.?der.?Az önce Baş vekilimizle görüştüm.?Hatayı bize verin.? diyor. Ne dersiniz??
Mustafa Kemal;
?Bir dakika.?der. Diğer odaya gider.Askeri elbisesini giyer.Silahını kuşanır ve geri gelir.Masaya bir telefon ister.Telefon gelince Fevzi Çakmak paşayı arar ona;
?Paşam.?der.?İtalyanlar Hatay´ı istiyor.Ne dersiniz??
Fevzi Paşa da eski kurttur;
?Biz hazırız.?der.?Buyursunlar alsınlar.?
Mustafa Kemal Büyük elçiye döner ve;
?Ordumuz hazırmış,?der.?gelin alın.?
Altmışlı yıllarda Kasım Gülek en çok el sıkan politikacı unvanını almıştır.Yine o devirlerde Osman Bölükbaşı en çok dinleyici toplama unvanına sahiptir. Meşhur sözü;
?Alkışlar bana oylar başkasına.?demesiyle meşhurdur.
Altmışların, yetmişlerin, seksenlerin hatta doksanların ünlü siyasetçisi Merhum Süleyman Demirel Şapkasıyla ün yapmış.
?Şapkamı kimseye kaptırmam.?demiştir. Ayrıca yürüyüş yapanlara ?Yollar yürümekle aşınmaz.?diye seslenmiş,
Gazetecilerin;
?Dün şöyle söylemiştin, bu gün başka söylüyorsun.?diyenlere;
?Dün dündür, bugün de bu gündür.?der. ?Dön öyle söylediysem bu günde öyle söylemek mecburiyetinde değilim.?diyebilmiş ve herkesin takdirini kazanmıştır.
Allah rahmet eylesin Sayın Necmettin Erbakan da o yıllara damgasını vurmuş isimlerdendir. Laf anlatamadığı durumlarda kürsüden rakibine;
?Haydi, oradan, haydi oradan.?demesi meşhurdur. Ayrıca gittiği yere temel atmasıyla, temennilerde bulunmasıyla kendini sevdirmiştir. Birinde CHP-MSP hükümetinde bir beyanat verir. Gazetede manşet halinde yayınlanır. Derki;
?Yüz bin tank yapacağız.?Ortağı Bülent Ecevit ona derki;
?Sayın Hocam;? Yüz bin tank yapacağız.? demişsin. Yüz bin tanka şoför bulamayız.?
Erbakan Cevap verir;
?Siyasette böyle temenniler olur.?
Bülent Ecevit çok güzel Türkçe konuşurdu. Lakabı Karaoğlan´dı. Konuşmalarına kimse bir şey demez ama olanak kelimesine kafayı takmışlardı. Olanakla oğlak kelimesini birbirinden ayıramazlardı.
Rahmetli Özal da farklı bir siyasetçiydi. Konuşurken elindeki kalemi insanın gözüne soka soka anlatırdı.
Bunların hepside onlarca yıla damgasını vuran siyasetçilerdi. Hepsinin bu halk arasında bir sevgisi vardı. Şimdiki siyasetçiler bu esperilerden çok yoksun kaldılar. Hiç birisi tiyatrocuların diline düşemedi. Karikatürcülerin kalemine uğramadı. Yaptıkları küfürleri de bu satırlara almak istemiyorum. Tiyatrolara düşmeyen Karikatürlerde çizilmeyen liderler çok yaşamazlar. Yılların içinde unutulur giderler. Bizden söylemesi.
