Bir darbe rüzgârının budadığı şenlik sanat-demokrasi birlikteliğini ne güzel anlatır?
Bunun yanı sıra?
Sanatın darbelerden kat kat büyük olduğunu, darbelerin suyunda dümen kıvırmayacağını da anlatır kısaca.
Mızrak çuvala sığar mı hiç?...
İşte sanat mızrağı da çuvala sığmayacağını gösterdi sonuçta? Kumandalı jüriler tarihin önünde boyun eğdi?
Yalnız onlar mı?...
?Yılmaz Güney´i yanlış anlama´ da sanat adına resmiyeti deldi geçti?
Nasıl delip geçmesin ki?
Patlıcan burunlu ?Bir Çirkin Adam??
?Şiirden öyküye ulaşmış, ödüllü romana, senaristliğe, aktörlüğe, yönetmenliğe, yapımcılığa?
Sinemanın efsanesi olup çıkmış filmleriyle?
Adana´dan ve Türk sinemasından bir Yılmaz Güney geçmiş?
Ve bu Yılmaz Güney´in sinema startının verildiği yerin Adana Film Şenliği olduğunu bilmeyen var mı acaba?
Dansla edebiyat arasındaki sıradışı yolda, galasına şalvar giyip gelen Yılmazlar var Adana´da, ??Biz ikimiz diğer artislere bedeliz? diyen.
Yılmaz Güney dengeleri de altüst etmiş, kendini aşma duyarlılığı ve bilincindeki siyasetin Adana ve Yılmaz Güney sevgi ile sahiplenmesine koşut? İşte öylesine bir sıradışılık bu Adana´daki, öte kulvarlardan Yılmaz Güney´den özür dileyen belediye başkanları var; Büyük Şehrin Altın Koza?sı Yılmaz Güney´in kardeşini yönetime almış; Çukurova Belediyesi Yılmaz Güney Festivalleri düzenliyor. Seyhan Belediyesi doğum günü partileri düzenliyor, başkanına Yılmaz Güney´i anlattırıyor. Yani kısacası: Tek yol Adana ve Adanalılık? Yılmaz Güney gönüller arasındaki sevgi ve dostluk köprüsü.
Adana, ona olan sevgi ve şükranını ödemek için yarışıyor.
Gördünüz işte nerden nereye?
Adana Film Festivali desek Yılmaz Güney, Yılmaz Güney desek Adana?
Sonuçta Yılmaz Adana Güney;
Güney Adana Yılmaz.
