Geçenlerde Hasan Dede diye bir yazı yazmıştım.
O yazımda 7 Köyün ortak köprüsü olan Hasan Dede köprüsünden bahsetme düşüncesindeydim.Fakat Hasan Dede evliyamızın adı köprünün yanında daha üstün geldi. Onun hikayesini anlatmak da bana düştü.Çünkü daha önce Hasan dede hikayesini hiç anlatan olmamış.
Bizim toplum da köprüler önemlidir.
Bakmayın bu günlerde bir ayda, iki ayda köprülerin yapıldığına.Eskiden bir köprü yapımı ayları, yılları bulabilirdi.Çünkü teknolojisiz köprü yapmak zor sanattır.Köprü yeri belirlemek çok önemlidir.Öyle bir köprü yapacaksın ki bir çok yere hizmet etmeli.Bir çok insan o köprüden fayda ummalı.Belki de bu nedenlerden dolayı köprüler toplumumuzda olay olmuştur.
Bizim gençlik iyi bilir.Bir türkü vardı.Rahmetli Neşet ERTAŞ söylerdi.
?Köprüden geçti gelin
Saç bağın düştü gelin
Diloy loy diloy loy
Söz anlamaz ne fayda../ Diye devam ederdi.Ayrıca Nuri Sesigüzelin SUNA GELİN? Türküsü de dillerden düşmezdi. YILMAZ GÜNEYİN? Kızıl Irmak Karakoyun hikayesi, Kadir İNANIR ve Fikret Hakanın Köprü filmi de bu milletin dilindeydi.Hepsinde ortak nokta köprü hikayesidir.
Hasan Dede köprüsününde hepimiz yanında bir hikayesi mevcuttur. Onlardan birini size anlatmak isterim.
Ben Ortaokulda, biraderde Kozan Lisesinde okuyorduk.Hafta sonu köyümüze geldik.Evden biraz yiyecek,bulgur,dövme falan götürmek istedik.Yola çıktık.Aylardan Aralık veya Ocak ayıydı.Belki de Şubat tatili dönüşüydü.Hasan Dedeye geldik ki Savrur çayı coşmuş. Karşıya geçmek için çıplanmamız gerekiyor.Sırtımızı çıkardık.Biraderi bilmem, ama ben yüzme bilmiyorum.Su alıp götürse yaşama imkanım sıfır.
Elbiselerimizi ve elimizdeki yiyeceklerimizi kafamıza sardık.Suyun biraz yukarısından suya girdik.Su güçlü gelirse aşağılara gitmeden yan yan karşıya geçmenin planını yapıyoruz.Su beni alıp götürecek ama birader elimden tutuyor.Birlikte girdik.Hava çok soğuk.Su da ondan soğuk.Karşıya geçtik ama dizlerimiz tit tir titriyor.
Daha sonra birader Mühendis oldu.O günkü devletin YSE firmasına girdi.Bir yolunu bulup köprünün yapımına emek verdi.Sanırım o köprüye torpil geçiyorsun, diye tayinini Ağrıya çıkardılar.Ama köprüyü de yaptırmayı başardı.
Şimdi o köprüyü bir günde yıktılar.8 Şubat 2018.
İyi hatırlıyorum.O gün köyde düğünümüz vardı.Adana´dan,G. Antepden gelen misafirler döndüklerinde köprüyü yıkılmış buldular.Bu birinci hataydı.Köprünün yıkılacağının bu millete anlatılması gerekiyordu.Anlatılmadı.
Muhtarı aradım.
?Muhtarım.?dedim.?Kışta, kıyamette ilan edilmeden köprü yıkılır mı ??
Muhtar;
?Ahmet Ağabey.?dedi.?Köprüyü yıktılar ama birkaç güne kadar yanından bir geçit verecekler.?
Bu sözlere söylenecek söz yoktu.Köprü yıkıldıysa yanından yönünden bir geçit verilebilirdi.Şimdiki teknolojide bu çocuk oyuncağı sayılırdı.Aradan bir hafta geçti.Geçit yapılmadı.Tekrar Muhtarı aradım.
?Muhtarım.?dedim.?Hala bir geçiş yolu vermediler, ne yapacağız??
Muhtar bana aynen şöyle söyledi.
?Ağabey.?dedi.?Ya Pazaetesine kadar bir yol verirler, ya da bütün köyü toplayıp prostesto edeceğiz.Sesimiz dünyaya duyuracağız.Haydi yapmasınlar bakalım.?
Aslına bakarsanız muhtarın bu sözüne güldüm.Bizim köyün yarıdan fazlası AKP hükümeti için canını verir.Onların kafasını kesseniz böyle bir pretesto olayına karışmazlar. Köyde benim gibi birkaç deli var.Onlarıda kimse dinlemez.
Gerçekten de söylediklerim oldu.
Muhtar köprü pretestosu için üç kişi bulamadı. Aradan yaklaşık bir ay geçti.Kışın en kötü zamanlarını yaşıyoruz.Kadirli Merkezine gitmek için iki yol var.Biri savrun kenarı ve Turp kamyonlarının çamurlarıyla dolu.Yollar çakır çukur.Kaymakamlıktan bir greyder göndermişler.Aklı sıra yolu düzeltecek.Ama daha da geçilmez bir hale sokmuş.
Başka gidecek yol yok.Ayrıca en kısa yer bile üç beş kilometre yolu uzatıyor.Temiz yoldan gidecek olursan en az on kilometre daha uzuyor.Bu rakamlar sadece benim ve çevrem için.
Birde daha yukarılardan veya ortalardan gidecek insanlar için rakamlar daha da katlanıyor.Ben tekrar Muhtarı aradım.
Aslında ne olduğunu çevreden öğreniyorum.Sadece;Muhtar ne diyecek onu görmeye çalışıyorum.
?Muhtarım.?dedim.?Hani senin Pratesto ne oldu??
Muhtar;
?Hiç sorma Ahmet Ağabey.?dedi.?Oraya bir geçit verelim?dedim.Kaymakam;? Gece bir sarhoş düşer, ben onu kabul edemem.?dedi.Bende boruları ayarlamıştım ama biraz kışın geçmesini bekliyorum.Bu günlerde sel olma ihtimali var.?
Bu sözler Muhtarın bittiğini gösteriyordu.Muhtar aklı sıra vakit doldurma manevraları yapıyordu.Bunu etrafta söylenen sözlerden anlıyordum.
Aradan tam 75 gün geçti.
Geçenlerde köprüye gittim.Durumu yakından öğrenmek istedim.Gördüğüm bir çalışma yoktu.Köprünün dört direğini dikmişler.Kenarda büyük bir kepçe boş duruyor.Yanına bir kulube gibi yer yapmışlar.Arkada boş bir kum kamyonu var.Etrafta kimseler yok. Bir kaç resim çektim ve geri dönerken,kamyonun içinden bir çocuk çıktı.
?Buyur Ağabey.?dedi.
Çocuğa;
Hani.?dedim.?Köprüde hiç çalışma yok.Nerde bu millet??
Çocuk;
?Köprü bitti Ağabey.?dedi.?Üstünün betonunu sipariş verdiler onu bekliyoruz.?
? Ne zaman biter ??dedim.
?On gün sürer.?dedi.
Tekrar geri döndüm.Karakütük köyüne giderken yolda birkaç kişi gördüm.Oranın ev sahipleriydi.Onlara;
?Bu köprü ne zaman bitecek??dedim.
?Daha bir ay sürer.?dediler.
Bizde bir söz vardır.
?Bindik bir alamete, gidiyoruz selamete.?diye.
Köprünün son durumu bundan ibaret.Köprüden geçmek isteyen yediköyün insanları Hasan Dede köprüsünün bitmesini bekliyor.Bana göre Cumhurbaşkanı buraya gelmeden köprü açılmaz..O da köprü açılışını seçim yatırımı olarak kullanacaktır.Benden söylemesi.
Sirç´ü lisen ettik ise Af ola.İsterim ki insan önce insan ola.
