MATEMATİĞİ NASIL SEVERİZ (1)

Okul Öncesi Dönem:Çocuğunuz iki yaşından itibaren, sayılarla nesneler arasındaki birebir ilişkileri anlayabilecek olgunluk gelişimi gösterir. Örneğin birin, ikiden az olduğunu anlayabilir. Matematik oyunlarına bu günlerden başlanabilir.El ve ayak parmakları ayrı ayrı ya da birlikte sayılabilir. Çocuğun birbirine benzeyen oyuncaklarını kümelere ayırması istenir ve sayması beklenir. Evin içindeki şekilleri adlandırmanız çocuğunuzun aritmetiği anlamlandırması için temel oluşturur. Somut nesneleri gösterip sonra soyut kavrama geçilmelidir.Çocuğunuza, uzak, yakın, üstünde, altında gibi kavramları öğrenebileceği oyunlar oynamasını sağlayın. Büyük, küçük karşılaştırmalarını yaptırın.Evden dışarı çıktığınızda, evinizin içinde, gördüğünüz tüm sayıları söylerken aynı anda gösterin. Bu durumda çocuğunuz, günlük yaşamda kullanılan sayıları yazılı olarak görmeye de alışacaktır.Çocuk 4-5 yaşlarında iken sayı sayma öğretilmeye başlanmalıdır.Aynı zamanda sıralama kavramı da yavaş yavaş gelişen çocuğa sıralanmış oyuncakları içinden baştan ikincinedir vb. sorular sorularak verilmelidir. Aritmetiğin temeli  olan sayıları,küçük,büyük, ,sıralama vb kavramları kazanmasına yardımcı olmalıyız. İçinde sayıların bulunduğu kağıt oyunları ile çocuk iyi zaman geçirir. Okul öncesi dönemdeki çocuklar meraklı, araştırıcı, hayal güçleri kuvvetli ve sorgulayıcıdırlar.
İlköğretim ve ortaöğretim dönemi:Öğrencilerin, eğitim hayatları boyunca, hata yapma endişesiyle en çok korktuğu derslerin başında gelen matematiğin ilköğretim öncesinden başlayarakoyunla sevdirilebileceği düşüncesindeyiz.Çocuğunuzun matematiği sevmesini istiyorsanız, ona oyun oynatın. Satranç gibi oyunlar, bilimsel düşüncenin gelişmesini sağlar. Yapacağı hamlede düşünmeyen kişi matematiği sevmez. Çocuğa, yenmenin zor olduğunu, bunun için uzun süre düşünmek gerektiğini kavratmalıyız. Bu başarının önünü açar.Matematiği öğrencilere sevdirmeyi amaçlayan eğitici etkinliklerin devreye sokulması uygun olur.Öğrencileri matematikten korkutan, soğutan etmenlerden biri de matematikte kullanılan simgelerdir. Özellikle ilköğretim aşamasında bu noktaya dikkat edilmesi ve öğrencilerle daha anlaşılır bir dille iletişim kurmak gerektiği unutulmamalıdır.Öğrenmenin, deneyim veya öğretim yoluyla davranışları değiştiren ya da düzelten bir süreç olduğu da anımsanmalıdır.
Matematik korkusu:Matematik bir piramide benzer. Temel yoksa, bir kat yukarı çıkamayız. Bu nedenle derslerde geri kalmamak son derece önemlidir. Matematik konuları diğer derslerde olduğu gibi birbirinden bağımsız değildir. Konular çoğu kez hep iç içedir ve birbirini izler. Öğrencinin önceki sınıflardan eksikleri varsa başarılı olması kolay olmaz. Günümüzde öğrenciler matematiği sevmediğini ve matematiği anlamakta güçlük çektiklerini ifade ederler.
Matematik kaygısı oluşan bir çocuk, dersten uzaklaşmaya başlar, ilgisiz olur ve sonra korkmaya başlar. Öğrencilerin büyük çoğunluğunun matematik dersinden korktuklarını ve bunun da eğitim başarısını olumsuz yönde etkilediğini biliyoruz. Dersteki başarının derse devamlılık ve ezberden uzak kalma ile yakından ilgisi olduğunu unutmayalım.Çocuk matematiği sosyal yaşamda genellikle doğrudan kullanmadığını düşünür. Oysa matematik bir yaşam biçimidir.Çocuk matematiğin kendine kazandırdığı becerilerle hayatta daha güçlü var olacağını anlamalı, öğrenmelidir. Bu konuda her çocuğa kendi yaş düzeyine uygun açıklama yapılmalıdır.Bir ay yaşanan derse devamsızlıksonucunda dersinden geri kalan bir öğrenci, bütün eğitim hayatı boyunca derslerinde güçlük çekecek ve hata yapma endişesi nedeniyle matematikten korkacaktır.Matematik, öğrenmeyi öğrettiğinden ön yargıları kırarak problem çözmede yeni bakış açısı kazandırır.  Kendine güven duygusunu geliştirir.Kendini iyi yetiştirmiş bir öğretmeni dikkatle dinlerse ve çok önemli eksiği yoksa verileni iyi algılar ve dersi derste öğrenir. Öğrenci, matematik dersine gelmeden önce bir ön hazırlık yaparsa dersi daha dikkatli dinleyebilir. Dersi derste öğrenmek öğrenciye özgüven kazandırır.