MUSTAFA CANAN’LI YILLAR 

Sanat sayfamızın uzun süredir gündeminde olan çalışmalardan biri de TRT Ses Sanatçısı ve Bestekâr Mustafa Canan’ın Adana’da başlayan müzik hayatıyla ilgili uzun söyleşi. 
Kim bu Mustafa Canan?.. 
Bir dönemin sevilen THM sanatçılarından biri, TRT Adana İl Radyosu ve “Çukurova Sesler”in kuruluşunda bulunan bir önemli ses ve güftelerini de kendisinin yazdığı 100 kadar bestesi, 40 kadar plağı ve üç kaseti bulunan TRT THM Ses Sanatçısı.    
“Hayal mi gördüğüm gerçek mi bilmem”, “Aşık mısın arkadaş?” ve “Gurbet Yolcusu” gibi tanınmış besteleri de bulunan Mustafa Canan Akşam gazetesinin altın saz (sembolik) ödülünü de kazanmış. 
Emirgan’dan Kervan’a Adana Aile Çay Bahçelerinin de aranan bir ses sanatçısı. Hem de ne ses sanatçısı; zirai uçaklarla el ilanlarının atılan çay bahçesi konserlerinde elektrikler kesildiğinde, mikrofonsuz okuduğu türküler nedeniyle dinleyicilerin “mikrofonu at” tezahüratlarına uğrayan bir ses sanatçısı. 
Sayın Mustafa Canan’ın sanat yaşamına kapı aralayabilmek için öncesine dönmek gerekir ki, bunun için de Ş.Urfa-Diyarbakır hattında biraz ileriye doğru gitmek de… 
Diyarbakır’lı Mustafa Canan, gramofon-taş plak döneminde, çocukluğu müzikle geçen  müziksever bir ailede Aziz Şenses, Mustafa Çağlar, Ahmet Üstün, Abdullah Yüce, Safiye Ayla Müzeyyen Senar, M.Nureddin Selçuk gibi dönemin ünlü ses sanatçılarının dinleyici öğrencisi; daha dokuz-on yaşlarında makamların, türkülerin, uzun hava ve hoyratların başarılı öğrencisi.. 
Bunun nedeni… Urfa, Diyarbakır açık hava konservatuvarları gibi olan sıra Mıkım Tahir, Tenekeci Mahmut Güzelgaz, Kel Hamza Şenses,  Nizipli Deli Memet, Bekçi Bako Dambıracı Abdullah, Yavru Mehmet Efendi, Celal Güzelses, Şerif Değer, Cemil Değer, Marangoz Şaban gibi Urfa ve Diyarbakır’ın adı bilinen ses ve saz sanatçılarını dinleyerek kendisini yetiştirmiş olması.   
1953-1954 yılları onun Adana günlüğü ve bildiklerini yaşama geçirme dönemi. Emirgan, Kervan gibi aile çay bahçeleri sahneleri ve Adana Radyosu. Tabii ki bu Adana olayının temelinde Yusuf Usta Saz evi, Sarıkaya Sazevi, Halk Ozanları derneği gibi yerlerdeki buluşma ve gelişim süreci... Kâzım Karaörs, Kazım Sanrı, Mahmut Akan, Selahattin Sarıkaya, Ali Limoncu, Nida Tüfekçi, İboş Ali Ağa, İsmail Dede, Talip Özkan ve Erol Aktı, Arap Hüseyin ve Çetin Ünal Özülkü gibi değerlerle müzikal iletişimi önemli bir sanatsal sürecin denek taşları özelliğindedir.