NİCE MUTLU YILLARA ALİ

Önündeki sehpada yarısı boşalmış meyve tabağı, ki yemeden önce, mutlaka ilk lokmasını bana uzatır.
Başı, oturduğu koltuktan yana kaymış, düzeltmek istiyorum her zamanki gibi, ama ellemiyorum çünkü yıllarca, kıyamadığımdan, istersen kalk yerine yat, dediğimde, iyi geliyor böyle, sizin sesinizi de duyuyorum, der.
Biliyorum, o bu haliyle en keyifli uykusunu uyuyor. 
Salon yine sessiz, hatta kimi zaman bu sessizlikte anlaşırız, kolay kolay da duygularını belli etmez.
Fakat inanıyorum ki hep dik tuttuğu yorgun omuzları ancak böyle zamanlarda dinleniyor, geçerken işaret parmağımın tersiyle hafifçe dokunuyorum, gülümsüyor, artık eminim ki uyurken istemsiz bir şekilde çıkardığı sesler bile bana iyi geliyor. 
Yılları birlikte devirsek de uzun bir zaman dilimini ayrı ayrı yerlerde geçirmek durumunda kaldık, hemen yanımdaki koltukta olduğunu bilmek güven ve huzur veriyor.
Gözlerim, ellerinin üzerindeki yaşlılık lekelerine takılıyor, araya giren yollar bir kısmının tanığı olmamıza izin vermedi, her birinde ne izler var, uyanınca öperim düşüncesi, göz pınarlarıma yerleşen gözyaşlarını geri gönderiyor. 
Sarı saçlarının arasındaki beyazlar pek belli olmuyor, hepsi göğsünün üzerinde birikmiş sanki.
Her nefes alıp verdiğinde yavaşça inip kalkıyor, ne çok şeyi karşıladı, ne zorlukları alt etti o gövdeyle, çoğunu fark ettirmedi belki de, bizi hep orada tuttuğunu bilmekse geçen yıllara rağmen gücüme güç katıyor. 
Onlardan ayrı kaldığı zamanların telafisiyle geçti neredeyse ömrünün birçoğu.
Sık sık, bir Köroğlu bir ayvaz kaldık Zeynep, deyip durdu çocuklar evden ilk ayrıldığında, kaçırdığı zamanın, okşamaktan mahrum kaldığı yılların acısı vardı o cümlede, avuçlarının arasından kayıp gidenleri yakalamak bana düşüyor. 
Bugün altmış yaşında oldu Ali. Şu ana kadar yaşamış olduğu hayatının tam yarısında tanıştık biz onunla. 
Göz açıp kapayıncaya kadarmış gibi kısa gelen zaman, herkes gibi bizi de önüne kattı, çoğunlukla mutlulukla andığım hatıralar biriktirdi, bazen savurdu bazen yerden yere vurdu, toprağa kök saldırdı.
Pastada mumlar çoğaldıkça o zaman daha da kısalmış gibi geliyor bana, daha yaşayacak ne kadar ömrümüz var bilemesem de, arkama dönüp baktığımda, onu tanımakla şanslı olduğumu görüyorum, iyi ki dediğim her şeyin yanı sıra birlikte yaşlanmanın da güzel olduğunun farkına varıyorum. 
Diliyorum ki kaçırdıklarımızı yaşayacak zamanımız olsun önümüzde. Çok yaşa Ali, sağlıkla hep yanımızda ol. Doğum günün kutlu, el ele tutuşacağımız yıllar çok olsun.