Epir Kralı Pirus, İtalya seferinde o kadar büyük kayıplar verir ki sonunda “Tanrım bana bir daha böyle bir zafer gösterme” der.
Bu ifade, kazananın da kaybeden kadar yıprandığı, zaferin anlamsız hale geldiği durumlar için kullanılır oldu.
Seçim sürecinde yaşananlara bakıldığındaulusal enerjinin tükendiği,böylesi düşman başına dedirten bir Pirus zaferi akla gelmedi değil.
İSTİKAMET
Mayıs seçimlerinin önemi,yerinden oynatılan Cumuriyetibresininhangi eksene kayacağını gösterecek olması idi.
Cumhuriyet ayarlarına dönüş mü?Cumhuriyetten kopuşun başlangıçı mı?
Reklam arasının bitip bitmediğini anlayacaktık.
20 yıldır yönetimde olan iktidar partisinin rengi ve eğilimi zaten biliniyordu.
Seccade, küffar, şampanya söylemi ile başlayan süreçArapça seçim duyuruları, Ayasofya cami mitingiile sürdü. Sonuçların açıklanmaya başladığı ilk saatlerde Suriye’nin kuzeyinden gelen kutlama görüntüleri, davullu zurnalı İstanbul meydanlarındaki Taliban ve ÖSO bayraklı şenlikler, tekbir getirerek Külliyeye koşan Hüdapar cemaati, eksenin hangi istikamete evrilmekte olduğunun ilkişaretleriydi.
ADİLLİK
*Seçimsürecinde bilinen tüm hak, hukuk, adalet ilkeleri rafa kaldırılmıştı.
*Adil ve şeffaf safahatlı, bizi çoğunluktan çoğulculuğa taşıyacak beklenti ötelendi.
*Sandık güvenliğini sarsan YSK tasarrufları,Cambridge Analitika, Dark Web gibi profesyonel algı bükücü dezenformasyonlar fütursuzca sahne aldı.
*Taşlı sopalı saldırılı, linçli, toplumu bölen, tehdit eden korku iklimi, darbe söylentileri, iç savaş, illet, zillet ilemilli irade gaspı senaryolaştırıldı.
*Kazanmak için her yol mübah sayıldı.Yaşasaydı Makyavelşoktan şoka girerdi.
* Üçüncü dönem adaylık, diploma meselesi, parmak boyası, mühürsüz pusula ve sandık güvenliği tartışmaları ile başlayan süreç, tüm devlet imkanlarının kullanıldığı, muhalefeti karartmalarla engellemeyle devam etti.
*Hükümet kendisini devlet sanıyordu.
*Rusya, Katar, Azerbaycan neredeyse açıktan,Macaristan ve bazı Balkan ülkelerihiç de diplomatik olmayan beyanlarla hariçten destek verdi.
*Devleti tam anlamı ile arkasına alıp, yargı dahil kurumları siyasete metaldar eden hükümet, tüm düğmelere aynı anda basıyordu. Sahte posterler, İHA, SİHA, savaş gemisi, TOGG’lar şehir şehir dolaştı.
*Ülke nüfusunun yarısı küffar,düşman, terörist ilan edildi. Külliyen haindik.
*Ana akım medya muhalefet cenahını hiç görmedi.Devlet televizyonu TRT Erdoğan’a 42 saat ayırırken, Kılıçdaroğlu’na sadece 32 dakika dayanabildi.
ZAFER
Anti demokratik yaklaşımları bir yana bırakalım, ekonomi hiç de tıkırında görünmüyor.
Ekonomistlere göre, Merkez Bankası döviz rezervi eksilerde. Borç, faizleri dahi ödenemeyecek düzeye ulaştı. Para basmak ve Körfez ülkelerinden döviz beklentisi günü kurtarmaktan öteye geçemiyor.
Satılacak milli servet kalmadığı gibi son depreminmaddi ve manevi yaralarının sarılmasıbüyük kayanaklar gerektirecek.
Enerjisi tükenmiş,restleşme ve sosyoljik yarılma içindeki toplum daha baskıcı veistibdatlı bir akibetten endişe duymakta.
Siyasi tarihimizde şimdiye kadar seçim kazanan her hükümet istisnasız enkaz devralırdı. Bu defa öyle olmadı, kendi yarattığı enkazı devralan bir iktidarla yola devam edilecek.
Daha fazla vergi, faiz ve acı reçete beklenirken, sayıları milyonları bulan mülteci sığınmacı tartışması içinde binlerce meslek sahibi vatandaşımız da yaşam tarzlarına müdahale, ekonomik koşullar ve özgürlükler bağlamında yurt dışında yeni yaşam arayışında.
Esasen bu yönetim kaosunda hepimiz yorulduk. Ülke zaten tümden yorgundu.
İşte pirus zaferi bu olsa gerek.
