Siz hiç geniş bir alana yayılmış yüzlerce insanı aynı anda kebap yerken, yanına şalgam içelim, yayık ayranını sonra sıkmayla alırız diye konuşurken, üzerine de halka tatlı iyi gider, şırdanı eve götürürüz muhabbeti yaparken gördünüz mü?
Bundan bir ay önce bu festivalin tanıtım yazısını yazıyorken bununla karşılaşacağımı tahmin etmiştim ve bu hafta sonu hiç yanılmadığımı anladım.
Festivali yapılır da durur mu Adanalı? Ruhunda vardır Adana´nın, lezzetin peşinde koşmak. Karşı yakadaki ağaçların yeşili, gondolla sefa yapılabilen Seyhan´ın maviliğine vurmuş o kıyıya doğru giderken akın akın gelen insanları gördüğümde aklımdan bunu geçirdim.
Galleria Festival Alanı´na girdiğimde ise henüz iki adım atmamışken kulağıma çalınan ilk cümleydi daha çok şaşkınlığın yer aldığı bu nasıl bir sıcak ifadesi. Belli ki şehir dışından gelmiş, muhtemelen artık kaloriferlerin yandığı evlerden gelmiş değerli misafirlere, -her ne kadar dilimin ucuna gelse de- içimden Bu ne ki? Siz Adana´nın sıcağını görmediniz daha derken buldum kendimi.
Ve festival ateşinin çoktan yandığı, ortalığa insanı mest eden kokuların yayıldığı, onlarca stanttan, her biri kültürümüzün bir parçası olan yemeklerin albenisinin yükseldiği bir ortamda ilerlerken ilk önce doymuş yüzlerdeki mutluluğu fark ettim.
Öyle ya, gastronomi ve mutfak sanatlarının dünyada zirve yaptığı, gastronomik trendin ise yerel lezzetlere döndüğü günümüzde Adana gibi asırlardır farklı kültürlerin zenginliğini barındıran, mutfağındaki çeşitliliği geleceğe taşıyan bir şehirde lezzet festivali gerçekleştirmek, bundan ekonomik ve sosyal kalkınma sağlamayı hedeflemek son derece akıllıcaydı.
Çünkü geçmişten gelen bir anlayışla mutfağı yaşatmak, sıcaklığını korumak, bereketini arttırmak bir anlamda evi yuva yapmaktır. Bu yüzden mutfak ve lezzet önemlidir, sofralar gönüllüdür bizim buralarda.
Kebabı her yerde yiyebilirsiniz ama Adana´daki herhangi bir tablacıda yakaladığınız tadı asla bulamazsınız. Dolmayı her kadın yapar ama Adanalı üzerine bol sarımsak, biber salçası, nane ve limondan oluşan öyle bir yağ yakar ki bu, lezzetine lezzet katar. Ya da içli köftenin ne zahmetle yapıldığını herkes bilir ama onu uzun süre yoğuran, dışına et koyan, o eti dakikalarca dövüp sinirini ayıklayan büyüklerimiz sayesinde o içli köfte nefistir. Sırf bu değerleriyle bile marka olmayı çoktan hak etmiştir Adana.
Nitekim yeni tanıştığım ejder meyvesiyle ve andız pekmeziyle şaşkınlığımı üzerimden attıktan sonra, kebabın, ciğerin, şırdanın, mumbarın, sıkmanın, dolmanın, sarmanın, içli köftenin, mercimekli köftenin, sarımsaklı köftenin, kısırın, analıkızlının, dul avrat çorbasının, yüksük çorbasının, babagannuşun, şalgamın, yayık ayranının, aşlamanın, bici bicinin, karsambacın, halka tatlının, karakuş tatlısının, taşkadayıfın, cezeryenin, cevizli sucuğun o bilindik nefasetinin gözler önündeki sunumu karşısında yutkunuyorken,
Türkiye´nin en büyük televizyon kanallarının muhabirlerini, usta şeflerini, gastronomi uzmanlarını, yemek yazarlarını, bloggerlarını, diyetisyen ve beslenme uzmanlarını, bu şehre değer katmış markaları, yemek sunumu yapan bir ustanın önünde diğerine, Ciğerim, az yana çekilin mi? diyen hemşerimi ve taa Tire´den gelmiş çifti bir arada gördüğümde düşündüm ki
Tarihi, doğal güzelliği, kültürü ve sıcakkanlı insanının yanı sıra yerel lezzetleriyle de nam salmış şehrimizin ekonomik, sosyal ve kültürel anlamda kalkınmasını sağlamak amacıyla düzenlenmiş Adana Lezzet Festivali henüz çok yeni olmasına rağmen benimsenmiş. Amacına ulaştırmak ise hepimizin boynunun borcu.
Çünkü bizler biliyoruz ki kültürleri yaşatmak, korumak uygarlığa, (medeniyete) ulaşmadaki en önemli unsurdur. Adana gibi her anlamda kültürlerin beşiği olmuş bir şehir değeriyle, insanıyla arzu ettiği saygın konuma kavuşmayı, dünyaya açılacak bir marka değeri olmayı ise çoktan ve fazlasıyla hak ediyor.
