Her ne olursa olsun, işin felsefesi insanı derinleştirip, görüş açısı kazandırırken özgünlüğü de farklı konumlara götürür. Düşündürücüdür biraz bu, sonunda, vurgulanmak istenen insanın aklına yatar, bakış açısını şekillendirir? Bu koşutta, Andre Gide´nin, ?Sevmek, insanların birbirlerine bakmaları değildir, birlikte aynı yöne doğru bakmalarıdır? sözüyle birlikte, B. Spinoza´nın, ?Sevgi ne kadar büyükse, acısı da o kadar büyük olacaktır? sözü de fazla uzağınıza düşmez. Yaşamdan damıtılan sözler bize farklı düşünsellik açısı kazandırırken Constance Foster´in ?Sevgi bizi zamanın yıkımından koruyan, yıkılmaz bir kaledir? sözü de düşündüğümüz konunun gerçekliğindeki katmanları aşmamızı sağlar. ?Kendine karşı sevgi, başkalarını sevebilme yetisine sahip olanlarda görülür? gibi bir Erich Fromm sözü bize, haa bu da varmış dedirtirken; François de La Rochefaucauld´ın ?İnsan, başkasına ilham ettiğinden çok kendi duyduğu sevgiyle mutlu olur? gibi bir sunusu, psikolojik detayın doğruluğuna işaret eder; Friedrich Schiller´in ?Sevgi insanı birliğe, egoizm ise yalnızlığa götürür? sözü ise sevgi yolundaki kapanlardan biri olarak görülebilir.
Acının soylusu, soysuzu da varmış demek? George Sand bunu, ?Hangi acı, sevginin verdiği acıdan daha soylu daha değerlidir? sözüyle ortaya koyar. John Ruskin:?Sevgi ve beceri yan yana geldiğinde muhteşem bir eserin ortaya çıkmasını bekleyin? der inançla. Hz. Ali:?Sevgi dostlara saygılı olmakla güçlenir? der. Halil Cibran´ın, ?Kimyacı kalbinden şefkat, saygı, özlem, sabır, pişmanlık, sürpriz ve affedicilik elementlerini çıkarabilir ve bunları birleştirerek sevgi adı verilen tek bir atom haline dönüştürebilir? derken de mutluluk reçetesini sevgiyle yazar. Leo Buscaglia´nın, ?Sevgi her zaman kolların açık duruşudur, sevgi için kollarınızı kaparsanız, kendiniz dışında tutacak hiçbir şey kalmadığını görürsünüz.? sözü tıpkı bir devinimli imge gibidir. Mihayloviç Dostoyevski´nin ?Sevginin bulunmadığı yerde aklı da arama? sözü de ne kadar yanlıştır diye bile düşündürmez insanı; Sabina´nın, ?Sevgi, karşılıklı verilen mutluluktur. ?Sevgi, bilgi ve çalışmanın ne vatanı olur, ne gümrük duvarları, ne de üniforması? diyen Sigmund Freud´dur. ?Gerçek sevgi; iyilik gördüğünde artmayan ve kötülük gördüğünde eksilmeyendir? diyense Yahya Bin Muaz.
Wolfgang Van Goethe, ?Seven iki kalp iki mıknatıslı saat gibidir; birinde kıpırdayan bir şey ötekini de hayata geçirir; çünkü her ikisinde de etki eden şey, içlerinden geçen kuvvettir.? Sözü sevgi için farklı ama doğru bir tanımdır. ?Amaç sevgi uğruna ölmek değil, uğrunda ölünecek sevgi bulmaktır? diyen William Shakespeare´nin şu sözü ise hayli anlamlıdır: ?Yağmuru sevdiğini söylüyorsun ama yağmur yağdığında şemsiyeni açıyorsun. Güneşi sevdiğini söylüyorsun ama güneş açınca gölgeye kaçıyorsun. Rüzgârı sevdiğini söylüyorsun, rüzgâr çıkınca pencereni örtüyorsun. İşte bundan korkuyorum; çünkü beni de sevdiğini söylüyorsun.
