Kimi ona;? Andırın Doktoru,?Kimi de ?Tirşik.? der.
Geniş yapraklı ve yeşil tonda olur. Köyümüzün her tarafında bulunur. Köylüler Aralık ayından itibaren toplamaya başlar. En az ayda bir defa ç0rbasını içerler. Bazı evlerde kış boyu bulgur pilavının yanında ikinci sulu yemek olarak sunulur.
Doğada her tarlanın kenarındaki çalıların arasından çıkar. Suyu acıdır. Çiğ olarak yenmesi tehlikelidir. Kazanda pişirirken iyice kaynamış olmasına dikkat edilir. Pişmemiş pancar, ağza alındığında insanın dilini yakar. Bu yakmasına;? pancarın sokması.?derler.
Pancarın bir adı da Yılan Pancarıdır.
Yılan pancarı denmesinin sebebi insanın dilini sokmasındandır. Bu özelliğinden dolayı pancarı hiçbir hayvan yemez. Onu hiçbir çocuk koparmaz. Hatta kokusu nedeniyle acısı koparanın burnuna kadar gelir. İnsana zehirli bir ot koparıyor hissi verir.
Pancar çok çeşitli yemeklerde kullanılır. Özellikle Andırın tarafında oturanlar pancardan Tirşik yaparlar. Kadirli yöresinde yaşayanlarda ekşilisini yaparlar. İki yemek arasında gözle görülebilecek kadar fark vardır. Tadı ve görünüşü bile bu farkı ispatlar.
Pancarın pişirilmesi
.(TİRŞİK)
Doğadan toplanan pancarlar, evde bir leğenin içine konur. Dipleri bir tarafa olmak üzere dizilir. Daha sonra tütün doğrar gibi keskin bir bıçakla doğranır. Doğranan pancar kabın içinde güzelce yıkanır. Daha sonra yıkanmış olarak bir kazana konur. Üzerine yoğurt dökülerek kapağı kapatılır. Kapağın kenarı hamurla sıvanır. Hava almayan yoğurtlu pancar sabaha kadar mayalanır. Sabah olunca kapak açılır. Pancarın içine bir avuç kadar dövme karıştırılır ve ateşin üzerine konur. Ateşte saatlerce pişirilir. Pancarın sokması kaybolunca, indirilir.Daha sonra avcarlanır. (Avcarlanmak yağ,salça vs koymaktır) ve yemeye hazır hale gelir. Bu tip pişirmeye TİRŞİK denir.
Bizim köylüler ise toplanmış pancarı keskin bir bıçakla doğrarlar. Doğranmış pancar yıkanır ve üzerine bolca Nar ekşisi dökülür. İçine bir miktar dövme atılır ve ateşe konur. Ekşili pancar iyice pişirilir. Sokması gidince indirilir ve avcarlanır. Yemeğe hazır hale getirilir. Buna ise ekşili pancar çorbası denir.
Yaylanın pancarı köyün pancarlarından farklıdır. Taşların arasında ve uzun bacaklı olur. Zehiri aşağıdaki pancardan daha güçlüdür. Onlarda toplanır, yukarıdaki gibi tirşik ve çorba şeklinde yapılır. İkisinin dışında pancarlar doğranmadan kazana atılır ve iyice kaynatılır. Sokması gidene kadar kaynadıktan sonra çıkarılır ve bir taşın üzerine serilir. Taşın üzerinde iyice kurutulan pancar daha sonra dövme pilavı ile karıştırılır yenir. Çok güzel bir tadı vardır.
FAYDALARI
Köylüler kış boyunca pancar yemeyi çok severler. Kim önce pişirirse komşularına dağıtır. Her pişen pancar en az bir hafta her yemek yanında yenir.
Pancarın barsakları temizlediği, parazitleri öldürdüğü,
İdrar söktürücü olduğu, gastrite iyi geldiği,
Kansızlığı yok ettiği, mide hazmı çekenlere iyi geldiği,
Ateş düşürücü özelliği yanında kas kramplarına iyi geldiği,
Bağışıklılığı güçlendirdiği söylenir.
Yılda en az yedi defa tirşik içmenin şart olduğu herkes bilinir.
Kadirli´de; Andırın´lı olanlara,? tirşikçi? denir. Hiçbir Andırın´lı bu söze karşı gelmez. Hafif bir gülümseme gösterir.
Köyde bir ağabeyimizi kaç defa yemeğe çağırdımsa, bir bahane buldu. Sonunda baktım gelmiyor.
?Ağabey.?dedim.?Hatun pancar pişirmiş yemez misin ??
Ağabey yüzüme baktı.
?Ulan Ahmet.?dedi.?Gerçekten pancar varsa gidelim. Yoksa bizi yorma.?
?Var Ağabey var.?dedim. Ve yemek yemeye razı ettim.
Kıtlık zamanında sabah, akşam pancar yerlermiş. Bir gün eve muhtar gelmiş. Muhtarın karnı da çok acıkmış. Ev sahibi de pancarı yemek için muhtarın gitmesini beklermiş. Muhtarsa nasıl olsa bir yemek verirler diye beklemeye devam etmiş. Ev sahibi artık dayanamamış;
?Ya muhtarım.?demiş.?Kusurumuza bakma pancardan başka yiyeceğimiz yok.?
Muhtar;
?Ya kardeşim.?demiş.?Pancar varda daha ne duruyorsun? Ondan iyi yemek mi olur ??
Muhtarın evinde de ondan başka yemek yokmuş.
Şimdiki gençlerimiz bunları bir komedi sanırlar.Halbu ki bu millet dağlarda bulduğu bu tür yiyeceklerle büyümüş ve bugünkü şartlara gelmiştir.yine bir halam vardı.Yaylaya gelir gelmez kayıp olurdu.Bir zaman sonra elinde bir sürü mantarla gelir ve onları ateşte yemeye bayılırdı.Bir zamanlar yine dağdaki ağaçların purçuklarıyla börek yaptıklarını anlatırlardı.
Hepsini de Allah rahmet eylesin.Saygılarımla?.
