ABD´nin Kudüs´ü İsrail´in başkenti olarak tanımasının ardından gelişen Dünya ülkelerinin tepkisi, Birleşmiş Milletler boyutunda önemli tarihsel sonuçlara ulaşmaya başladı. ABD, verilen tepkiler üzerine yaptığı çılgınca söylemlerle uğradığı şoku atlatmaya çalışırken, Dünya, yeniden bloklaşma yolunda uygun adımda ilerlerken, ilk defa bütünlük gösterdi ve bunun en önemli nedeni yine inançlar.
Küresel boyutta, jeostratejik kazanımlara yönelik politikalar emperyalist davranışlarla ve kan dökmekten çekinmeksizin devam ederken, küresel güç odaklarının, bu konuda gizli bir antlaşma içinde hareket ettikleri izlenimiyle, insanlık, kimi zaman soğuk savaşın buz gibi titreten soğuk terlerini hissetti, kimi zaman da bloklaşmanın katı yaptırımlarıyla, bunalımlara sürüklendi.
İnsanlık, Birinci Büyük Savaştan itibaren ağırlıklı olarak Almanya´nın başlattığı, bilimsel çalışmaların insanlığın gelişimindense kitle imhasına yönelik kullanımını, İkinci Büyük Savaşta, Hiroşima ve Nagasaki´de, Dünyanın ilk defa gördüğü nükleer teknolojiyi atom bombası olarak insanlığın üzerinde kullanmaktan çekinmeyen ABD´nin, yarattığı toplu ölümle görmüş oldu. ABD, bir zamanlar Kızılderililere dağıttığı, çiçek hastalığı mikrobu taşıyan battaniyelerle de toplu ölümlere imza atmıştı ve Dünya, Hollywood teknolojisi sayesinde hep tek taraflı bakarak, son anda yetişen süvarileri, her zaman kahraman gibi algıladı. O süvariler bu gün de hep son anda yetişiyor görünümüyle, özgürlük ve demokrasi dağıttığını iddia ederken, Kore´den Vietnam´a, Afganistan´dan Irak´a ve Arap Baharı yaşatılan ülkelere, halkların yaşadıkları ortada. Afganistan´da, Rusya karşısında kullanılan örgütlenmeler, bu gün küresel terörle gündemde.
Dünyanın en önemli ve etkin ekonomilerinin başında gelen ABD, yine ve Kudüs karar tasarısının Birleşmiş Miletler Genel Kurulunda oylanması öncesi, yine doğrudan Başkanın ağzından, Birleşmiş Milletlere üye devletleri, oylama istediği gibi gelişmezse, yardımları kesmekle tehdit etti. Çünkü hiç de beklemediği gelişmeler karşısında etkin bir karşılık veremediği takdirde, bu güne kadar oluşturduğu imajın zedeleneceğini kendince haklı olarak düşünüyor.
İnsanlık da bir kez daha muhteşem bir inançlara dayalı mücadeleyi, içinde güç odaklarının gizlenmiş ideallerinin kurulumuna yönelik sırlarla birlikte, kendini sislemiş kapitalist istemlerle, BM nezdinde, tabiri caizse kıran kırana yaşanırken izleyerek, tarihe tanıklık ediyor.
Bu güne kadar, küresel boyutta herhangi bir coğrafyada yaşananlarla, sadece dünyevi kazanımlara yönelik mücadeleler gözlenirken, günümüzde yeni gibi görünen kadim bir mücadele, Kudüs üzerinden yaşanmaya başlandı. Bu gelişmelere ister jeostratejik kazanımlara yönelik, ister bölgesel dengelerin yeniden etkin dizaynına yönelik, ister sadece Dünya liderliğine yönelik deyin, kullanılan enstrüman din kavramı ve kutsal kabuller olunca, Karl Marks söyleminde haklımıydı tartışılır ama herkes kendini güçlü hissediyor.
Gelişmelerle gelinen durumda önemli olan, Ortadoğu gerçeğinden kopmadan, doğru analizlerle bu krizi yönetebilmek ve tarihi gerçekleri iç siyasette kazanımlar uğruna manipüle etmekten kaçınarak, doğrular üzerine stratejik politikalar geliştirebilmek. Çünkü gerçekler ne kadar manipüle edilmeye çalışılsa da çelikten bir duvar gibi, tarihin sayfaları arasında hiç değişmeksizin duruyor. Tıpkı gündeme bomba gibi düşen, Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) Dışişleri Bakanının, destanlaşan Medine savunmasıyla tarihte onurlu yerini alan Fahrettin Paşa için, hırsız tabirini kullanmaktan çekinmemesi gibi. Şerif Hüseyin tarafından başlatılan ve bu günkü Ürdün Kralının dedesi Kral Abdullah tarafından kaleme alınarak, ?Biz Osmanlı´ya Neden İsyan Ettik? ismiyle yayınlanan kitapla itiraf da edilmiş olan, Türk Ordusunu arkadan vuran ihaneti, iç siyasette kazanıma yönelik yok sayma karşısında, gizlenmeye, örtülmeye çalışılan gerçeği haykırması gibi.
Birleşmiş Milletler ne yönde karar alırsa alsın, Dünyanın yeniden şekillenmesinde küresel coğrafyanın her köşesi tedirgin, Dünyanın her köşesi gergin ve insanlık, altında kaldığı psikolojik baskıyla sıkışmış halde, sonucu ne olursa olsun sadece yaşamak için kan dökmeye hazır konumda, insan ihtiyaçları hiyerarşisinin en alt seviyelerinde nefes almaya zorlanıyor.
