Sevdiğinden hamileymiş Roza Medlin kime ne?
Dert değil konu komşuya ele güne âleme
Oysa başka bir ülkede Ayşe Fatma Rahime…
Yok sevdiği, dünyası dar! Yine de hamile, bir sorun var
Susar yaşadıklarını; kanı içine akar…
Kan kusar!
Bilemez doğruyu yanlışı soramaz; “En yakını umulmazı…”
Çocukluğunun katili, kara yazı!
Kol kırılır yen içinde, benzer ya da farklı biçimde
Saklar mı sırları dört duvar?
Bilmek ağır; hem size ne? Duymazsınız… Ummazsınız…
Böyledir töreler karşı koymazsınız
Herkes susar!
Böyle midir kadının yazısı; bilse de bilmez mi zavallı anası
Ekmeğini veren, hem döven hem seven babası
İyiydi hamile kalmasaydı yıllar süren sır tası
Günü geldiğinde alınırdı başlık parası; gelmiş geçmiş olurdu darası
Şimdi duyuldu, cümle âleme seyir...
Yüz karası!
Haykıramaz o, çareyi bulmalı anası; temizlenmeli namus iki bacak arası
Eli kolu bağlı; biri oğlu biri kocası!
Kurbandır kızı kan kussa da çıkmaz sesi
Ölüm temizletir namus saydırır yansa da içi
Kıza yağlı urgan ya da zehirli çörek! Öyle öğrettiler çare diyerek…
Öyle gördü bulaşmamalı leke; namusludur erkek
Suç kadının; yarası karası kiri pası. Böyledir erkek yasası
Oysa Roza Medlin ölmez! Ya doğurur ya aldırır; insanlıktır tek tasası
İzin vermez kötülüğe! Beden onun… Namus onun… Ar onun!
Sen de sessiz kalma izin verme, ayaklansın insan onurun
Suç senin değil; aklına gelmemeli, yağlı urgan, zehirli çörek…
Böyle gitmemeli, haykırmalı kadın erkek! Kötülüğe isyan gerek.