ÖMRÜ KISILAN LAMBA
-ah ah herkesin bir ipi vardır, diyordu
benimki salondan balkona kadardı
o kadardı, diyordu boynu bükük bir ses
hangi kapıyı çalsam bin dert açıyor
zılgıtlardan, düğünlerden
dut lekelerinden, harman yerlerinden
hönüsünün kehribar tanelerinden
mazmahor’dan, beylerbeyi’nden geçtin
fransız kurşunundan, kaç kaç harbi’nden
çetelerin şayak kalpaklarından
ayıntap’a kanat geren bir al şahandan
süngülerin kanlı uçlarından geçtin
arzuhalcilerin bozuk imlasından
bir fotoğrafın arabından
tozlu kirpiklerinden işçilerin
bükümlerden, vargellerden geçtin
talaşta buz kalıplarından, tel dolaplardan
iftarlardan, bayramlardan
sebillerden, kâhke kokularından
yazlık sinemaların perdelerinden geçtin
siyah önlüklerden, süt tozlarından
çocuk dergilerinden, kumbaralardan
-öpücüğün durur belki yanağında- çağla bir aşktan
tahtalardan, tebeşirlerden geçtin
göğü çekilmiş, denizi kurumuş ey mavisiz martı!
ömrü kısılan bir lambaydın bir gece
uyandın uzun bir şiire durdun
çocukluktan, yumağın ucundan
törpülene eksile ilk nefesinle
tornalardan, teneşirlerden geçtin
-ah ah herkesin bir ipi vardır, diyordu
benimki salondan balkona kadardı
o kadardı, diyordu boynu bükük bir ses
hangi kapıyı çalsam bin dert açıyor
herkesin bir düğünü vardır oysaki:
- yaaah
yaaah
yaaaaaaaah
yaah!