2005 yılında yaşama veda eden Turan Altuntaş için oğlu Kubilay Altuntaş, “Aslında iki etkinlik yapacaktım. Birisi babamın yeni kitabı için. Yani yedi öykü kitabını bir araya getirdiğim “Bütün Öyküleri” kitabı, birisi de Akdeniz Kentleri Buluşması. Babamın “Anma ve Kitap Tanıtımı” etkinliği Akdeniz Kentleri Buluşması içine girdi” dedi.
TURAN ALTUNTAŞ KİMDİR?
Öykü ve deneme yazarı (D. 1932, Adana – Ö. 14 Aralık 2005). Düziçi Köy Enstitüsü (1954) mezunu. Urfa ve Adana’nın köyleri ve şehir merkezinde öğretmenlik yaptı. Adana Yetiştirme Yurdu Müdürlüğünden emekli oldu (1979).
Edebiyat hayatına 1970 yılında Ilgaz dergisinde çıkan yazılarıyla başladı. Yaşken, Koza, Yansıma, Dönemeç, Yaba, Sanat Edebiyat 81, Türkiye Yazıları, İmece, Eylül, Güney, Klas, Abece, Öğretmen Dünyası, Anadolu Ekini, Çağdaş Türk Dili, Damar, Aykırı Sanat ve Tını dergilerinde öyküleri, Cumhuriyet, Yeni Ortam, Politika, Yeni Adana gazetelerinde makaleleri yayımlandı. Sekiz ay Düşün (1979) dergisinde, 1993-1996 yılları arasında ise Aykırısanat dergisinde yazı işleri müdürlüğü yaptı. Toplumcu-gerçekçi yazarlardan Orhan Kemal ve Sabahattin Ali’den etkilendiğini söyleyen yazar, Adana Eğit-Der (başkan, 1996), Türkiye Yazarlar Sendikası, Atatürkçü Düşünce Derneği ve Edebiyatçılar Derneği üyesiydi.
“Turan Altuntaş’ın diğer öykülerinde olduğu gibi, bu öykülerinde de toplumcu gerçekçi anlayışla öyküdeki usta anlatımını bir arada görmekteyiz. Yerel dili kullanmadaki başarısı yer yer Orhan Kemal’in diyalog tekniğindeki güzellikleri sergiliyor.“ (Adnan Yücel, Bu Bir Nutuktur hakkında)
ESERLERİ:
ÖYKÜ: Çapraz Etem (1974), Reis Öldü (1979), Arkasızlar (1989), Zengin Kapısı (1993), Konuk (1999), Bu Bir Nutuktur (2001).
DENEME: Aydın Kime Denir (1991), Bozkırın Eğitim Abideleri, Köy Enstitüleri (1998), Toplumsal Kocama (2001).