Türkiye yeniden bir seçime gidiyor. Korkutmalarla, dayatmalarla.
Ne yaparsa yapsın Tayyip Erdoğan kalsın diyenler bir tarafta.
Gitsin de ne olursa olsun diyenler diğer tarafta.
Nihayet özendiğimiz küçük Amerika olmamıza az kaldı. Birbirinden farkı olmayan Cumhuriyetçiler-Demokratlar yerine, Cumhur İttifakı-Millet ittifakı tesis edildi. İki partili, federatif başkanlık sistemine doğru yol alıyoruz.
Hiç şüphesiz 20 yıldır iktidarda olan AKP bu sürecin baş mimarı ve sorumlusu. Hatta süreci 1980 faşist darbesi ve onun ekonomi-politik uygulayıcısı Özal’a kadar götürmek işin daha doğrusu.
AKP iktidarının yanlışlarını sıralamaya gerek yok. Normal şartlarda bunlardan sadece bir tanesi bile istifalarını gerektirirdi. Yahut Muhalefeti çoktan seçenek haline getirmesi gerekirdi.
Siyasi kültürümüzde maalesef istifa yok. Seçimi kaybetmemek için babasının malını sahipleniyorcasına dört elle sarılması bile AKP iktidarının değişmesi gereğinin göstergesi. Sergiledikleri tutum, Osmanlı Hanedan Refleksidir. Bunda aslolan hanedandır. Buna rakip hiçbir toplumsal gücün filizlenmemesidir.
Çok kısaca değinmek isterim. Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran, bu topraklarda kalan, yarınını burada gören ahaliye Türk Milleti denir. AKP’nin bu tanımla sorunu var. Peki bu sorunlu yaklaşımın karşısına Türk değil Türkiye’li diyen Babacan-Davutoğlu ikilisini yanına alarak mı çıkılır? Yahut, Apo’ya özgürlük ve Kürtlerin kaderlerini tayin edeceği günler geldi diyen HDP ile mi?
AKP, NATO’nun genişlemesine olur veriyor. NATO , Rusya’yı baş tehdit ilan ediyor. AKP buna imza atıyor. Peki bu saçmalığa karşı, “Rusya’ya NATO üyesi olduğumuzu hatırlatacağız” diyerek mi karşı çıkılır?
Belki unutmuşlardır, hatırlatalım. NATO, dünyayı şirket gibi gören ve yöneten tekelci küresel sermayenin siyasi ve silahlı örgütüdür.
Bazı kesimler, AKP’nin değiştiği ve bizim ulusal sol çizgimize geldiği savını ileri sürüyor. Özellikle 15 Temmuz sonrası. Bu her tarafı sorunlu ve gerçek dışı iddiayı kesin bir dille reddediyorum. AKP bile kendini böyle savunamazken, onun adına silahşörlük yapmak, ciddi savrulma gerektirir.
Bizim çizgimize gelindi ise,
Bir, bugüne kadar yapılanın siyasi bedeli ödenecek,
İki, bu bizim çizgimiz, bundan sonrasını biz hallederiz, size ihtiyaç yok.
Şüphesiz ki, AKP yoruldu, çok yordu, toplumu kırılmaya götürüyor. Bu açıdan gitmesi, özeleştiri yapması, toparlanabiliyorsa sonrasında Halkın karşısına çıkması gerekiyor.
Yıllardırı savunduğum gibi, Demokratk Sol Parti’ye kendi adayı ile seçimlere tek başına girmek ve Halkımıza dayatılan bu deli gömleğine karşı bir seçenek yaratmak düşerdi.
Madem ki bu yapılmamıştır, 20 yılın hesabı sorulmalı, iktidar değişmelidir. Çekince ve eleştirilerimiz seçim sonrasına baki kalmak kaydı ile.
Tarihe not düşmek istedim.
