Karamanoğlu Mehmet Bey’den, Mustafa Kemal Atatürk’e; Türkçe giderse, Türkiye gider! Diye bizleri son nefesine kadar bıkmadan, yılmadan uyarmaya çalışan merhum bilim insanı Oktay Sinanoğlu’na kadar arada isimleri benim sayamayacağım kadar çok olan ‘’Türk diline’’ gönül vermiş değerli insanları anarken Dil Bayramı olarak kutladığımız 26 Eylül tarihine gelmiş bulunuyoruz… Gittikçe yabancı sözcüklerin istilasına uğrayan ve bir aydın olarak son yıllarda bizim de çok özenmediğimiz Türk dili her zamankinden daha çok tehdit altındadır…
Bu konuda yazmış olduğum iki şiirimi sizlerle paylaşmak istiyorum. İlki:
ANADİLİM TÜRKÇEM
Dillerin en güzeli / Anadilim Türkçem.
Dünyada konuşulur / Ayrı ayrı lehçem…
Okunduğu gibi yazılır / Yazıldığı gibi okunur.
Bilmiyorum dünyada / Böyle diller var mıdır?
Milletleri millet yapan / Ortak tarih ve dilidir.
Diline sahip çıkmazsan / Bil ki; halin nicedir!..
Dil demek vatan demek. / Ona sahip çıkmak gerek.
Okuruz, yazarız, öğreniriz / Güzel dilimizi severek…
İkincisi:
TÜRKÇEDİR BENİM ADIM
Orta Asya’dır ilk vatanım, /Ural Altay dil grubundanım.
Ben, asırlardır yaşarım /Türkçedir benim adım!
Daha dün gibi doğuşum, /Türklere dil olmuşum.
Kuraklık çıkınca öz yurdumda, /Oradan dünyaya dağılmışım …
Yazıldığım gibi okunurum, / Okunduğum gibi yazılırım.
Dünyanın her yerinde varım, / Türkçedir benim adım!
Orta Asya’da ilk kitabelerim, / Konuşulur değişik lehçelerim.
Birliğim, dirliğim! Her şeyim! / Türkçedir; benim adım!
Dil Bayramımız kutlu olsun…
