Bulgaristan Varna’da 1928 yılında doğmuş. 1935 yılında Türkiye’nin Kırklareli ilinin Lüleburgaz ilçesine göç etmiş bir ailenin oğlu. 11 Ocak 1944 tarihinde ise Lüleburgaz Kepirtepe Köy Enstitüsü’ne girmiş, fakat okulu bitirmeden 1948 yılında bırakmış.
Erzurum’da askerliğini yaptıktan sonra Lüleburgaz’da gazetecilik yapmış, dergi çıkarmış fakat 26 Mart 1953 yılında Komünist damgası yiyerek, düşünce suçlusu olarak TCK’nın 141. maddesinden tutuklanmış. Kırklareli cezaevinde 3 yıl yattıktan sonra beraat ederek tahliye edilmiş.
Feyzullah amcayı, sabahın köründe evinden alan dönemin Kırklareli Emniyet Müdürü Adnan Çakmak ise Mareşal Fevzi Çakmak ailesinin bir ferdi.
26 Nisan 1962 yılında Edirne’nin Keşan ilçesine taşınıp “Önder” isimli gazetesini üç yıl öncesine kadar aralıksız çıkarmış. Maddi sıkıntılar sonucunda altmış yıllık gazetesini kapamak zorunda kalmış.
Bugün 94 yaşında olan ve sağlıklı bir yaşam süren Feyzullah amcanın teşvikiyle ben de yerel gazetelere yazılar yazdım.
Akşam kitaplarımı karıştırırken Feyzullah amcanın “Domuz Dolabı” isimli kitabı elime geçti. Daha önce okurken altlarını çizdiğim yazıları ve şiirleri tekrar okudum ve bunları sizinle paylaşacağım. Kitap, o dönemde çevrilen entrikaları ve tanınmış isimlerin yanı sıra belgesel nitelikte yazılmış.
Feyzullah amca Kepirtepe Köy Enstitüsü’ndeki bir öğretmeni için yazdığı bir dörtlük şöyle:
“Ciğerinden kan kusa
Tapmadı bu ulusa
Gitti satıldı Rus’a
Satacak ne kaldı ki?”
Kızdığı bir öğretmeni için ise şöyle bir beyit yazmış:
“El etek öpmeden, yaltaklanmadan
Bana on numara vermiyor hocam”
Kitabın içinde dolaşırken, Feyzullah amcanın Atatürk hakkında yazdığı bir şiir de gözüme çarptı. Bu şiiri de önceki yıllarda okurken kurşun kalemle çerçeve içine almışım.
“Bir insan tanıyorum, başı dağ, bakışı ok
Bir insan tanıyorum, cihanda bir eşi yok.
Karlar gibi eridi önünde granitler,
Hiç bir baş göremedim önünde eğilmeyen.
Ne Bonapart, ne Petro ve.. ne Lenin ne Hitler...
Yalnız o’nu tanıdım “olmaz” nedir bilmeyen...
Bir insan tanıyorum, milleti Türk, soyu Türk,
Bir insan tanıyorum, adı: M.Kemal Atatürk!”
Kitabın bitiş bölümünde yine kurşun kalemle çizdiğim bir bölüm:
“Ülkenin bugünkü duruma düşmesinde onların payı büyüktür.
Yani, -sivil asker fark etmiyor- ‘Her devrin adamları’ her devirde iktidarın emrinde ve korumasında yapacağını yapıyor...
Tanrı, geleneklerine göreneklerine, yasalara saygılı dürüst vatandaşları onların şerrinden korusun!”
“Domuz Dolabı” detaylı anlatmak istemiyorum, daha doğrusu kısa bir yazıyla anlatılacak gibi değil.
Meraklı okurlar için, 40 ila 60 yıllarını anlatan bir belgesel; tavsiye ederim...
