Dünden beri yağan kar her tarafı bembeyaz yorgan gibi örttü.
Zaten koca dağların karısı, örtüsüdür;
Soyunup kış uykusuna yatan ağaçlara ve bitkilere yorgandır kar.
Yorganın altında donmaktan korunan nebat, yavaş yavaş karların suyunu da çekerek gelecek sezona bereket getirir.
Bugün ormanda karlarla kaplanmış ağaçların arasında dolaştım.
Çıplak bedenlerini saran bembeyaz örtüleriyle etrafa gülümseyen ağaçların etkisiyle;
Tanrı'yı, kendimi ve dünyayı sorguladım.
Biz bu dünyaya neden geldik?
Tanrı, bize bu hayatı neden bahşetti?
Bencilliğimiz, şişmiş egomuzla dünyaya hakim olmaya kalktık.
Çıkar hesaplarıyla doğaya müdahale ettik.
Gözümüz doymadığı için midemizi de doyuramadık.
Ve kendimizle birlikte her şeyi yok ettik.
Son insanoğlunun mezarını hazırladık.
Bazı yalancı dincilerin dediği gibi dünya insanoğlu için yaratılmadı.
Dünya, tepe tepe kullanması için insana verilmedi.
Burada bir hayat var, hepimiz için.
Hayvanlar, bitkiler,
Gördüğümüz ve göremediğimiz tüm canlılar için bir HAYAT var.
Biz bu hayatın içine s.çmak için gönderilmedik.
Bize ''Buyurun size bir hayat'' denildi.
Sizin de bu hayata bir katkınız olsun,
Güzellik katın.
Çirkinliklerinizi bırakın bir tarafa,
Bir kar tanesi kadar faydanız olsun hayata.
Cengiz ARCAN
10 Aralık 21