Dün CHP Berlin birliğinin seçimlerini izledim.
Mevcut yönetimin konuşmalarından sonra söz alan üyelerin tatlı sert eleştirileri harikaydı.(Burada eleştirilerin detayına girmek istemiyorum, zaten bu konuda pek bilgim yok.)
Eleştirilerin hararetli olması, CHP de biat kültürünün olmamasından kaynaklanıyor. Atatürk zamanında bile çok sert eleştiriler olduğunu hatırlarsak bunlar normaldi.
Normal olmayan tek adaylı bir seçim olmasıydı.
Türkiye’nin siyasi geçmişine bakınca yirmi ila otuz yıl parti başkanlığı yapanları görüyoruz. Son yıllarda da tek adam rejimi resmen oturunca her seçilen parti ve STÖ’lerindeki yönetimler oturduğu sandalyeleri sağlama alıyorlar.
Her mahallede bir muhtar, STÖ’lerinde bir başkan, en tepede oturana özenip koltuğu bırakmıyor.
Nereye baksan bir tek adama rastlıyoruz.
İşin garibi bu tek adamların karşısına rakip çıkmıyor artık. Zaten onlarda rakip çıkmaması için her oyunu oynuyorlar.
Kurucu devlet başkanlarının, İmparatorların, Kralların, hatta Peygamberlerin yetkilerinden fazla yetki ve imtiyazla donanmış olan bu tek adamlarla bu mahalle nereye kadar gider?
Olmuyor, olmuyor arkadaş!
Tek adayla yapılan seçimler seçim olmuyor!
Tek adamlarla yapılan seçimlerle, yönetilen mahallelerde, kurumlarda, memlekette birlik beraberlik sağlamak imkânsızdır. Anca ayrımcılık, bölücülük, küçülme ve yok oluşa doğru giden bir yoldur bu.
Eleştiriyi kabul etmeyenler, çok sesli müziğin zevkini tatmamış yönetimler, bir gün yönetecekleri topluluk bulamazlar.
Kanun nezdinde kararnamelerle, atanmış siyasetçilerle adaletli bir hizmet yapılamadığı gibi çöküş ve dağılımın önüne geçilemez...