İLK MÜZİK DERSİMİZ (12.Bölüm)
Her geçen gün okulu daha yakından tanıyorum.Gün geçtikçe ısınıyorum.Nereye gittiğimizi,nereye ulaştırılmak istendiğimizi anlamaya başlıyorum.İçimde için için kaynayan kıyasıya bir savaşı sezinliyorum.Köylü çocukları kör inanışların,akıl ve bilim dışı görüşlerin kucağından kopup yollara düşmüşüz.Akla,bilime kısacası aydınlığa ulaşmaya çalışıyoruz.Ne var ki on üç,on dört yılın yaşam biçimi,duyuş ve düşünüşleri de bizimle birlikte gelmiş. Anamızdan,babamızdan kısacası köy çevremizden bilgilerle doldurmuşuz beynimizi,ruhumuzu.Onlar yeni dünyamızdan akın akın içimize dolan bilgilere baş kaldırıyor.
Ne denli baş kaldırırlarsa kaldırsınlar;akıl ve bilim en büyük güç.Karşıt güçler yenilecekler.
Denize doğru koşan dereler gibiyiz.Sevgili okurlar bir derenin kaynağından çıkıp denize doğru akışını izlediniz mi?Cılız bir su olarak doğar kaynağından.Yürüdükçe içindeki tortuları atar;yürüdükçe tabandan pınarlarla beslenir; yürüdükçe çoğalır.Denize ulaştığı suyla doğuştaki derecik arasında hiçbir benzerlik yok gibidir.
İşte biz aynı öyleyiz.Aydınlığa doğru yürüdükçe içimizdeki tortular yok olacak;yürüdükçe aklın ve bilimin pınarlarıyla besleneceğiz;yürüdükçe güçleneceğiz,çoğalacağız.Son durağa yaklaştığımızda o anki bizle şimdiki biz arasında benzerlik hiç kalmayacak.
Artık bu gerçeğe yürekten inanmaya başladım.Böylesi düşüncelerle okulumu tanımaya çalışıyorum.
Bu düşünceleri yüklenmiş bir beyin ve gönülle dolaşırken ders zili çaldı.Dersimiz müzik.Branşının uzmanı müzik öğretmeni Muzaffer Bey.Müzik binasında ilk dersimiz.Tepeden tırnağa coşkuyum.Bu binaya adımımı ilk kez atıyorum.
Aman tanrım o da ne! Şimdiye dek hiç görmediğim,adını duymadığım çalgılar.Sonradan adlarını öğreneğim:piyano,keman,viyola,arp,flüt… Kısacası dünyada ne kadar müzik aleti varsa hepsi.
Bu derste temel bilgiler alıyoruz Muzaffer Beyden.Müzik nedir?Nota,solfej benzeri bilgiler bilgi dağarcığımıza ilk kez ayak bastılar.Bundan sonra öğretmenimiz altın değerinde önerilerde bulundu:”Çocuklarım müzik aletlerimizi görüyorsunuz.Bunlardan hangisine yeteneğiniz olursa onu seçin.Her gün bu binada sizden bir nöbetçi bulunacak.Onlardan istediğiniz çalgıyı alıp çalışabilirsiniz.Başarınız bu çalışmalarınıza bağlıdır. Birçok okulda bu olanak yoktur.Öğrencide yetenek vardır onu geliştirebilecek ortam yoktur.O zaman o güzelim yetenek körleşir gider.Bakın devletimiz tüm bunları düşünerek size bu olanağı hazırlamış.Şimdi herke ilgi duyduğu bir aracı seçsin.”
Hepimiz birer mandolin aldık. Ben de. Öğretmenimizin kılavuzluğunda çalışmalara başladık.Şuna inandım ki dersler bizi sıkmayacak.Eğlenceyle öğrenme kucaklaşacak.Öğrenirken eğleneceğiz.Eğlenirken de öğreneceğiz.Derslerdeki can sıkıntısını bu okulda yaşamayacağız.
Her teneffüs düşlere dalıyorum: Okul sanki bizim varlığımızda büyük bir yapıya başlamış gibi.Her gün değişik özelliklerde taşlar konuyor kişiliğimize.Ucu açık bir yapı.Nerede duracağımız belli değil.İyiye,güzele,doğruya yürüdüğümüzü biliyoruz.
