Şimdi tam zamanı. Tarlalar ekime hazırlanıyor. Çiftçi, bomboş arazisine umutsuz ve yorgun, boş gözlerle bakıyor. Olasılıkla buğday ekecek. Ekse bir türlü ekmese bir türlü. Tarlanın sürülmesi gerek: en az iki kez, iki kez de tohumu torağa atmak için sürmesi gerekecek. Akaryakıt pahalı! Tohum yok eskisi gibi geçen yılın hasadından bir miktar ayırıp eleyip ilaçlayıp bir köşeye koyamamış. Ekmeden ve ektikten sonra yapay gübre atacak, birkaç kez daha gübre gerekiyor. Pahalı! Kazasız belasız yetiştirdikten sonra acaba para kazanabilecek mi? Kazandığı para giderlerini karşılayabilecek mi?
Sorular uzun, sorunlar da.
Ukrayna-Rusya savaşı başlar başlamaz ortaya korkunç bir gerçek çıktı: Meğerse biz ekmek yapacağımız unun buğdayını Ukrayna’dan veya Rusya’dan alıyormuşuz! Ne olacak halimiz aç mı kalıyoruz bu kış? Olabilir! Aç kalıp kalmamamız Putin’in iki dudağı arasında! Öyle değil mi?
Benim bir önerim var: Bu coğrafyanın kırsalını da kentselini de yaşamış bir kişi olarak yine söylüyorum: Şimdi tam zamanı.
Putin’le ilşkilerimize verdiğimiz önemin yarısını torağımıza ve onun üstünde yaşayan köylülere versek önümüzdeki yaz, yani temmuz başından eylul sonuna kadar Dünya’nın önemli buğday ihracatçısıları arasında yerimizi alırız.
İnanılmaz gibi görünüyor değil mi?
Çok zor değil; Devlet tüm tarım alanlarında yapılacak etkinliklerde kullanılacak akaryakıtı bu günkü fiyatlarının yarısına indirirse, tohumluk buğdayı TMO’dan geçen yıl köylüden aldığı fiyattan biraz da aşağısından verirse, tarımsal gübrenin torbasını hiç olmazsa yarı fiyatına indirirse daha bu günden TMO’nun bütün üretimi satın alacağını ve kaça alacağını ilan ederse ekilmedik bir karış toprak kalır mı? İddia ediyorum: Kalmaz!
Şimdilerde çok adını kullandıkları Tarım Kredi Kooperatifleri var ya işte onlar, eskiden, pirinç fasulye satmazlardı, köylüye, sonbahar kışa dönerken, önceleri, faizsiz, sonraları çok düşük faizle kredi verirdi. Pirinç, nohut, fasulye sattıkları da olurdu olmasına da bir başka bölgede pirinç veya başka ürün üreticisinin malını alıp uygun fiyatla başka yerlerde satardı.
Şimdi siz, parayı nerden bulacaksınız? Diyebilirsiniz. Haklısınız ekonomist olmak bu soruyu akla getiriyor.
Yeniden bütçe yapma, dışarıdan borç alma şansınız olmadığına göre parayı iç kaynaklardan elde etmek zorundasınız. Örneğin bütçe kalemleri arasında aktarmalar yaparak bu parayı bulabilirsiniz. Aktarma yapılacak kaynakları siz de bilirsiniz ben de…
Şimdi tam zamanı dedim ya, Türkiye Cumhuriyeti Devleti Eylül sonuna kadar belki de Ekimin ortalarına kadar bu işi yaparsa ne olur biliyor musunuz? Önümüzdeki kış Dünyanın önemli bir buğday ihracatçısı o l a c a k t ı r.
Bence bir düşünün. Bana hak vereceksiniz.
