VAHİT ŞAHİN
Adana´da doğan ve ortaokuldan terk olan Kemal Ayda bugüne kadar 12 kitap yayınladı. ?Ben kendini yetiştirmiş, hayat üniversitesi mezunu olarak görüyorum? diyen Kemal Ayda; İlk kitabını 1990 yılında ?Anla Bir Kez? adlı deneme mahiyetinde şiir kitabının yayınladı.1991 yılında şiir kitabı olarak ?Okullu Kız?ı, 2002 yılında şiir kitabı ?Haykırış?ı yayınladı.2003 yılın da, ?Adana CHP ve Gözlemlerim? adlı kitabı,2005 yılında ?Düşüncelerimin Rüzgar Gülleri? kitabı ve 2005 yılında ?Prangalara Vurulmuş Şairim?2006 yılında ?yazdıklarım Kurşun Düşüncelerim Çiçek? ve ?Kalemimim ucunda Gerçekleri Arıyorum?, 2007 yılında ?Kalemim mızrabımdır inleyen sazımdır?, 2008 yılında ?İşte Ben İşte Kalemim?, 2015 yılında ?Demirden Kafes?, 2016 yılında ?Düşüncelerimiz Haykırışları? adlı kitabı ile birlikte 12 eserini yazıp Adana´ya ve Adana sanatseverlere hediye etti.
Ayda, ?Şerefimle ve de alınterimle yazdım.Adana´ya layık olmak lazım ki, burada bu Adana´da bir Orhan Kemal, bir Yaşar Kemal ve yüzlerce yazar sıfatı taşıyan dolu dolu yazarlar çıktı ve hakkıyla bir Adana´yı bir Türkiye´yi Dünyaya tanıttılar ki, bu da kendilerinin kişisel çabalarıyla bu menzile varmışlardır. Demek istediğim şu ki, bu Adana´da sanatla uğraş veren arkadaşlara şunu söylemek isterim, her şey para demek değildir. Para ikinci planda olmalı ki, ancak başarı oradan gelir kendiliğinden? diyor.
Buna bir örnek olarak kendini gösteren Yazar Ayda,? Ben Kemal Ayda olaraktan 35 yılını kesintisiz olarak sanata adamış ve vermiş bir olaraktan 12 kitap meydana getirmiş biriyim. Eğer ki, isteseydim 150 kitap yazardım. Kapağı ünlü bir yazar olarak İstanbul´a atardım. Ama ben bunu yapmayıp, alçak gönüllüğü tercih ettim ve Adana´da kaldım? dedi.
AYDA´DAN KOLTUK ŞİİRLİ GÖNDERME
Ayda, ?Seyhan ve Çukurova Belediye Başkanlarına sponsorluk konusunda talebim oldu ise de maalesef ve maalesef her ikisinden de yardım göremedim, üzüntülüyüm? dedi.
Ayda son kitabında Koltuk adli şiirinde öyle yazıyor:
Biz çalıştık, yorulduk,
Beşlerimizin altına sunduk
Emek ve alın terini yoğurduk
Sen ne vefasızsın koltuk.
Temiz duygularla savrulduk
Gece gündüz demeden koştuk,
Günü geldi, horlanan olduk
Sen ne vefasızsın koltuk.
Sana göz kırpan oluk oluk
Karşılaştığımız yüzler donuk
Ümit ektik, hüsran bulduk
Sen ne vefasızsın koltuk.
(vs)
