"Tarihi Deiştiren Buluşma 80 yaşında" başlıklı etkinlik 31 Ocak Salı günü Yenice'de  İnönü-Churchill Parkında açıluış töreni ile başlayacak. Daha snonra trenle Adana'ya  hareket edilecek. saat 14.30'da Adana 75. Yıl Sanat Galerisinde  "İnönü-Churchill   Görüşmesi" paneli başlayacak.
Panle Gazeteci-Yazar CHP eski Genel Başkanı Altan Öymen, Ç.Ü. Öğretim Üyesi Prof.  Dr. Harun Arıkan, Türkolog Prrof. Dr. Mehmet Fuat Bozkurt ve Çağ Üniversitesi Öğretim  Üyesi Doç.Dr. Murat Köylü konuşmacı olarak katılacak.

YENİCE BELDESİ ŞİMDİ MAHALLE OLDU

Yenice ,24 Kasım 1952'de belediye statüsü alarak beldeye dönüştü.12 Kasım 2012'de TBMM'de kabul edilen 6360 sayılı kanun ile mahalle olmuştu.
Yenice Belediyesi eski Başkanı Veli Serin döneminde başlatılan İnönü-Churchill etkinlikleri çok etkili olmuştu.

Adana Görüşmesi

Adana Görüşmesi (Adana Mülakatı, Yenice Görüşmesi veya Yenice Mülakatı), 30-31 Ocak 1943 tarihlerinde, Türkiye Cumhurbaşkanı İsmet İnönü ile Birleşik Krallık Başbakanı Winston Churchill'in gerçekleştirdiği iki taraflı toplantıdır.
Toplantı, günümüzde Mersin'in Tarsus ilçesine bağlı Yenice'de, Adana – Mersin demir yolu hattı üzerindeki Yenice Tren İstasyonu'nun bir tren vagonunda gerçekleştirilmiştir.[1] Bu nedenle de Yenice Mülakatı, Yenice Görüşmesi gibi adlarla da anılmıştır. Türk ve İngiliz diplomatlar ve resmi yetkililerin görüşmelerinde Türk tarafı Ankara'da görüşülmesini, İngiliz tarafı ise Kıbrıs'ta görüşülmesini teklif etmişti. Nihayetinde taraflar bu istasyonda mülakatı gerçekleştirmeyi kararlaştırmışlardır.
Hilmi Uran anılarında bu mevkiyi şöyle tarif etmiştir: "Sonraları bu görüşme Adana Mülakatı diye anılır oldu. Fakat hakikatte iki devlet adamının telâkisi Adana'da değil, Yenice istasyonunda ve vagon içinde olmuştu. Yenice, Tarsus'a bağlı küçük bir Nusayri köyüdür ve Adana'ya yirmi üç kilometre mesafededir. Konya istikametinden gelen trenler burada, Adana ve Mersin cihetine gitmek üzere ikiye ayrılır. İstasyon, yüksek okaliptüs ağaçlarının gölgelendirdiği şirin bir yerdir."

Görüşmenin sonucu
Türk tarafının öne sürdüğü gerekçeler ve kaygılarla savaşa girme ısrarının üstesinden geldiği, Türkiye'nin savaşa girişini ötelediği bir netice ortaya çıkmıştır. Ayrıca Türkiye, bu görüşmede öne sürdüğü kaygılarını gidermeleri adına Batı'dan askeri malzeme yardımı sözü de almıştır. 
Öte yandan Sovyetler Birliği'nin 1943'teki Moskova Konferansında şiddetli biçimde gündeme getirdiği üzere Türkiye'nin müttefik kuvvetlerden yana açıkça tavır almadığı ve savaşa girmekten kaçındığı eleştirilerine neden olmuştur.

(vş)