Yediğin taze fasulyenin çok küçük bir parçası, belki fasulyenin kılçığı çürük dişine takılır. Akşama acılı lahmacun söylersin “antep usulü” sarımsaklı, yanında ezme, ince kıyılmış maydanozla yersin. Yetmez, içli köfte de sipariş verirsin, kıyma, ceviz, bulgurun küçücük bir kısmı fasulyenin yanına yerleşir. Akşam çayının yanına fındık, badem, antep fıstığına da yer açarsın. Sabaha kadar dişinin dibindekiler mayalanır, çürümeye bırakırsın. Ağzında rahatsız eden yer vardır hissedersin, dilinle yoklarsın, dişin kırıldı sanırsın, çıkardığın şeyi iki parmağınla bastırıp koklarsın, koku burnunu yerinden oynatır.
İşe gidersin karşılaştığın insanlarla konuşmazsın, öfkeni kusarsın, üflediğin nefesin “rüzgar” denilen hava akımını yaratır. Rüzgar gülünü çalıştırırsın, rüzgardaki kinetik enerjiyi önce mekanik enerjiye daha sonra da elektrik enerjisine dönüştüren sistem; pervaneler, rüzgarın hareketiyle bağlı oldukları şaftı döndürür. Uygun bir jeneratörle bu, hareket enerjisi, elektrik enerjisine dönüştürülür ama oluşturdukları ses kirliliği sebebiyle insanlara, hayvanlara ve doğal yaşama rahatsızlık vermektedir; aynı senin gibi…
