LACİVERT
Dışardan gelen seslerle uyandı. Pencereye yaklaşıp uzaklaşan gölgelerden ürktü. Ağaçların arasından boğuk sesler geliyordu. Terasta dolaşan hafif ayak sesleriyle ürperdi. Bahçenin dışından gelen köpek havlamaları çoğaldı. Ter içinde kaldı… Yatağın içinde iyice büzüldü. Kulaklarını tıkadı…
Bu sesler hep vardı… O, ilk defa yalnızdı…
SOLUK SARI
Ağaca sırtını dayayıp oturdu. Yukarı baktı. Daldan dala uçan kuşu gördü. Renkleri göz alıcıydı. Neşeyle ötüyor, havada dans ediyor, dallara konup dinleniyordu…
Kuşu izledi bir süre. Benim de kanatlarım olsa böyle uçardım, dedi kendi kendine. Kuş duydu bunu. Yüzündeki mutsuzluğu gördü. Kanatlarını uzattı, istersen seni gezdiririm, dedi.
Kanatları kavradı, büktü, kırdı… Uçamayan kuş acıyla yerde sürünürken onun bakışlarından yeşil bir yılan aktı, ağzının kenarına zehirli bir gülüş yerleşti…
BUZ MAVİSİ
Yolun sonuna geldik, şu sınırı aşarsak kurtuluruz, sakın uyumayın demişti anneleri en son…
Yorgunluğa ve soğuğa kendisi yenik düştü. Dört küçük el şimdi onun ellerine üfleyip ısıtmaya çalışıyor. Anne uyan, bizi bırakma, diyorlar yalvaran seslerle… Kadın minik parmaklara tutunmaya çalışıyor, gücü yetmiyor…
Son nefesini vermeden, cehennem sıcaksa burası ne, diyor…
SİYAH
Bu dünyaya çocuk getirilmez, derdi. Hamile kaldı. Karnıyla birlikte gelecek korkusu da büyüdü…
Doğum zamanı gelince hastaneye gitti. Doğum masasına yatırdılar. Karnından bir kafes içinde gelişmemiş cenin çıktı…
GRİ
Kendinden emin adımlarla yürüyordu. Etrafına baktı, herkes ne kadar sıradan, benim yerim burası değil, diye düşündü.
Birden ayağı kaydı, kaldırıma kapaklandı. Yoldan geçenler yardıma koştu. Dokunmayın bana, kendim kalkarım, dedi. İnsanlar çekildi…
Kalkamadı… Çiğnenmekten inceldi… Görünmez oldu…
