Herkes, her şey birbirinin virüsü sevgilim
Dünya tek ayağının üzerinde dönüyor
Mesela gözlerin kırıldığında, biliyoruz biz, gördüklerin camdır
Yine de şanslıyız, ölülerimizi gömecekleri kadar toprak var
Yoksa her şey betondan, biz çoktan kafasına sıkıp inşaata gömdük parlayan kalpleri
Benimle kal, bence sen gitme, dışarıda uyumsuz bir örgütlenme var, koyun ve kurt arasında
Şimdi, ellerinle ovalarken bulaşıkları, gece üç, metalden yapılma bir nehri düşünüyorsun
Dönme dolapları düşünüyorsun, uzay boşluğunda sarılan sevgilileri, olabilir
Asılı bir gözü düşünüyorsun, kocaman inkârcı bir gözü, olabilir
Şu da olabilir, uzun bir kuyruktasın ve gökyüzü çatlıyor, çünkü çok konuştun
Herkes, her şey birbirinin virüsü sevgilim
Buna son verecek tek şey imlâ, bozuk çünkü imlâsı hayatların
VİRÜS II
Sonra birbirinin virüsü olanlar evlere kapandılar, o sonsuz toza
Sonra odalardan odalara geçtiler, beyaz ufak sevgisiz hayaletler gibi
Ellerinde aşk yoktu, cam vardı, camın teninde gezindiler
Koltuklar içe göçtü, telefonlar edildi, telefonlar kırıldı
Sonra dünya içine çekti nefesini, kayıp bir kristal gibi
Uzaklardan selam verdi etler etlere, arsalar yalnız kaldı
Sokaklar kendine aktı, bomboştu, kendi taşını dinledi
Pencerelerde çocuklar, tuhaf bir bakış geliştirdiler, her şey ertelendi
Ses ve kozmik su ertelendi, dünya ertelendi
Sen ve ben sevgilim, bir sonraki fırtınaya kurduk kendimizi
Pavyonlarda sallanan disko topları gibi ışıldadı sokakta garip bir adam
Durdu, mendilini çıkardı, öksürdü
Yürüdü.
VİRÜS III
Zaman patinaj yapmaz, sen yaparsın, bataklığa saplanmış bir ceylan gibi
Durur ince şeyler, albümler bir kenarda unutulur, odalar daralır
Çocuklar yorulur ve karanlıkla uyur, çekmecelerde üst üste yığılmış kalpler
Beni bilirsin, ellerim uzar gecenin içinden geçer, bu bir kâinat ayini
Duvarlar, duvarlara çaktığımız o korkunç sessizlikler
Herkes bir köşede, herkes birer unutulmuş kutsal heykel
Görmüyor musun, kent kendini gömüyor şehir mezarlığına
Sokaklarda dörtgen endişe ve cambazlar yürüyor lambalardan lambalara
Şimdi, güvercinler konmuş beklerken saat bir haberlerini, sen kal benimle
Çünkü bu virüs biziz, apartmanlara bölünmüş, odalarda sıkılan
Çünkü bu virüs biziz, kompartımanlardan el sallayan, başladı işte sevimsiz bekleyişimiz
