Uykudaydım, bir el omuzuma dokundu ve “Kalk bakalım çocuk” dedi ve kalktım beni uyandıran Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’tü!
Hemen kalktım, bu arada televizyonda yüzü Burkalı, kapkara elbiseyle gezenleri görünce; “Bunlar kim böyle niçin kara çarşafa bürünmüşler “ dedi. Bende yalandan kim ölmüş diyerek yüreğine su serpip “Komutanım onlar senin kızların değil senin kızların şimdi sizin sayenizle Doktor, Öğretmen, Rektör, Savcı, hakim, Avukat ve Prof oluyorlar!” dedim. Ve neşelendi ve benden Safiye AYLA hanımefendiden “Yanık Ömer” şarkısısnı istedi. Gelirken kahvesisni cezvesisni şekerini fincanını getirmişti.
Sevğili Dostlarım Nazım HİKMET’in Kuvvai Milliye Destanındaki gibi Sarışin bir Kurda benziyordu . Mavi gözleri çakmak çakmaktı “Bıraksalar Afyonkarahisar KOCA TEPE’den ince uzun bacakları üzerinde sıçrayacaktı. Fakat sıçrayamadı’”
Çünkü bırakmadılar!
Anısı önünde büyük bir saygıyla eğiliyorum. Bu benim şeref- haysiyet onuru olup benim en doğal hakkımdır!
Saygıyla, Sevgiyle vede Sağlıkla Kalın.
