BİZ DÜNYA ÇOCUKLARI

Bizler çiçekleriyiz
Umudun ve sevincin,
Habercileriyiz biz,
Gelen mutlu günlerin.
Biz hepimiz kardeşiz.
Hep dünya çocukları,
Kuracağız birlikte
Yaşanası dünyayı.
Her ülkeden, her ırktan,
Biz dünya çocukları,
Verelim hep elele
Dünyanın her yerinde.
Haydi çocuklar gelin bizimle,
Yürüyelim biz yarına,
Haydi çocuklar gelin bizimle,
Mutluluğa ve barışa. -GÜLSÜM CENGİZ AKYÜZ

10 ARALIK DÜNYA İNSAN HAKLARI GÜNÜ KUTLU OLSUN!..
Haklarımızı özgürce, insanca kullanabileceğimiz gerçek bir demokrasi umuduyla kutlu olsun!
İnsan hakları; tüm insanların hiçbir ayrım gözetmeksizin yalnızca insan oluşlarından dolayı eşit, özgür ve onurlu yaşama hakkına sahip olmasıdır. Herkes, cinsiyet, ırk, renk, din, dil, yaş, uyruk, düşünce farkı, ulusal veya toplumsal köken, zenginlik gibi fark olmaksızın kanun karşısında eşittir.
Biz büyükler, tüm dünyanın büyükleri, bu bildirgenin yazdıklarını gerçekleştirip herkesin hakkına saygı göstermiş miyiz?
"İnsan, insanın efendisi olamaz." diyebilmiş miyiz?
"İnsan köle doğmaz, köle yapılır" diye düşünerek savaşım verebilecekken;
"Bana dokunmayan yılan, bin yıl yaşasın!" mı demişiz?
"Zayıfların hakkını korumak için konuşmayanlar, köledir."
"İnsanın özgürlüğü, komşusunun özgürlüğünün başladığı yerde biter." diye düşünmüş müyüz?
"Bana özgürlüklerin en büyükleri olan düşünce, inanç, vicdan özgürlüğünü verin." diyenlere vermiş miyiz istediklerini?
Yoksa, "Gerçek olan tek yarış! İnsanlık yarışı." demeyi yeğleyip, "En büyük sevgi, insanlık sevgisidir." diyenlerden olmuş, ya da olabilmiş miyiz?
"Ancak kendi kendini yönetebilen insanlar özgürdür." düşüncesine inanıp, içselleştirip savunabilmiş miyiz?
"Özgürlüğünden vazgeçen kimse, insanlık hak ve görevlerinden vazgeçmiş demektir." İlkesini benimseyebilmiş miyiz?
Daha çok düşünce sıralayabilirim bu konuda... Yeterli buluyorum ve bütün bunlar üzerinde, eski deyişle, iç muhasebesi yaparsak, kendimizle ilgili hangi yargılara varabiliriz?
Yine eski deyişle söylüyorum; hiç vicdan muhasebesi yapıyor muyuz?
Kendi kendimizle başbaşa kaldığımız anlarda, geçmişi sorguladığımızda, yanlışlar yaptığımızı düşündüğümüzde, muhasebe defterini nasıl  kapatıyoruz?
GANDHİ gibi söz verebiliyorsak kendimize, ne mutlu bize!..
"Her sabah kalktığım zaman kendi kendime şöyle söz veririm:
Dünya üzerinde vicdanımdan başka kimseden korkmayacağım.." - MAHATMA GANDHİ
Şimdiye kadar bu sözü verememişsek yazıklar olsun bize!
Tez elden, "Zararın neresinden dönersek, kârdır." diye düşünelim; söz verelim ve UNUTMAYALIM...
“İyi olmak kolaydır. Zor olan adil olmaktır. En mükemmel adalet ise vicdandır.” - VİCTOR HUGO
“İnsanlardan korkarım ben. Kalbi, vicdanı, adaleti olmayan insanlardan.”-TURGUT UYAR
SEZAİ KARAKOÇ gibi bağırmak gerekiyorsa, biz haykıralım:
“İlle de uyan ey vicdan, ey akıl, ey insanlık diye bağırmak mı gerekmektedir?”

Ya da haksızlık görürsek, görmezden gelip susmayalım...

Susarsam
Ogün sabah olmamıştır
Bana.
Ben kendim için de
Susanlar için de
Susamam.
Kendimce bir el veririm sanki onlara!
Susanlara...
Bir nefes veririm
Bencileyin
İnsanca yaşamaya!.. -SEVSEN ASLANTEPE

SOCRATES'in dediği gibi "Haksızlığı aramak için lamba kullanmak gerekmez"
Çevremize, olan bitene, hem çıplak gözle hem de gönül gözüyle bakalım yeter!
Yazımın başına niye çocuklara seslenen güzel bir şiiri aldığımı anlatabildiğimi sanıyorum!..
Umudumuz onlarda!..
GÜLSÜM CENGİZ (AKYÜZ) de öğretmen, yazar, şair ve yayıncı; ödülleri olan bir yazar-şair...
Şiirini seçince; onun yetiştiren bir edebiyat öğretmenini, daha doğrusu, öğretmenlerin öğretmeni sevgili büyüğüm, arkadaşım YILDIZ BAŞKAN'ı anmadan geçemem. HAKSIZLIK olur.
Sevgili YIDIZ BAŞKAN, " Gülsüm Cengiz, benim İstanbul Ortaköy İlköğretmen Okulu'ndan öğrencim. On parmağında on marifeti olan Gülsümcüğüm bence her şeyden önce şair. Ayrıca birçok kitabı içinde, Kuzguncuk'la ilgili yazdığı kitap, bir semti tanıtan kitaplardan en güzeli." demişti.
Gülsüm Cengiz'in şiirine dönüyorum.
Çocuklar büyüyüp de mutluluk ve barışa koşarlarken; hiç kuşkum yok, şöyle seslenecekler insanlara, "dostlar" diyerek...

"İyi şeyler düşünüyorum dostlar
Sizin için iyi şeyler.
İnsan insanı sevmez de bu dünyada
Başka neyler ?
Bahar içinde bahar,
Sonra sevince döner kaygı
Üstünde yaşadığım toprak kadar
Dostlarım, size de saygı.
Yayılır odama bir uyku bitimi
Güvercin kanatlı iyilik.
Gün ışığı böldü bütün derdimi
Işığın içindeki geniş mavilik." -RECEP BİLGİNER

Yazımı Kant'ın sevdiğim bir sözüyle bitiriyorum:
 “İki büyük âlem beni kendine hayran bırakıyor. Üstümdeki yıldızlı kâinat ve içimdeki vicdan.”
Bir de, sevgili komşum, arkadaşım ÖMER GEMİCi'nin sözüyle:
"Bitkisi, hayvanı ve insanıyla hakça, kardeşçe bir dünya ne güzel olur(du)..."
                                 HOŞÇA KALIN.