İlhan Alper
Bazen insan düşünebiliyor Geçmiş yıllarda yapılan sanat ve kültür etkinlikleri ne kadar güzelmiş. En adı duyulmamışı adına bile, yapıtlarıyla iz bırakabilen o güzel insanların oluşturduğu edebiyat/sanat rüzgârı bambaşkaymış.
Resimde bu böyle değil? Yani nedir? Eğitim eğilimli de olsa, yapıyorsun sergini, açıyorsun sergini, geliyor gidiyor izleyenler bir karara varıyor. Tabii yeteneğin yanı sıra, o ticari çıkar ve pohpohun etkisiyle de yer yer astreonomik rakamlara çıkabiliyor tablolar. Teknoloji yanılsamaya neden olabiliyor resim sanatında.
Tiyotroya bakın öyle mi?.. Yönetici dayanmıyor İstanbul Şehir Tiyatrosu´ndan. Yönetici dfayanmıyor. Bakın bunun nedenlerine. Oysa Ziya Paşa´nın bundan 140 yıl kadar önce Adana´da yaratmak istediği tiyatro heyecanına bir bakın.
Akustiğinin bile nerdeyse başlı başına müzikal bir boyut aldığı tarihten gelen o Mimar Sinan kökenli yapısal mimarinin heykel ile ortaya koyduğu farklılıkların bugün ucube çalkantıları arasında aldığı yere bir bakın.
Müzik alanında da teknolojik etki ezgi/beste/ses boyutlarında salt yetenek kavramının dışına çıkmakla birlikte, internet, kültür/insancıl olumsuzlukların ilgisizlik ve sevgisizlikle beslenme gibi nedenlerden dolayı müzik geri plana itilmektedir.
Fotoğraf sanatı?
Fotoğraf sanatının da teknolojik gelişmeler karşısında aldığı yer her geçen gün sanattan uzaklaşmaktadır bize göre. Ortaya konan sonuçların kaynağı salt yetenek olmanın dışına kaymaktadır.
Sinemayı da etkileyen teknoloji oldukça olumlu ve yapımı görselleştiren, postmodern/gerçeküstü vurgulara erişen bir ilginçlikler ortaya koysa da, binbir güçlükle içerisinde ortaya konan Yeşilçam örneği filmlerle insanı düşündürmektedir.
Ve edebiyat?
Şarkıların yok olan, yazılamayan/yapılamayan cazibesi gibi, şiir en çok düşündürür beni? O dönemleri duyduğumuz kadar, halk tarafından yoğun ilgi gören şiir matinelerinin büyüsüne kapılamamak olası mı?
Yahya Kemal´den Orhan Veli´ye, Dranas´tan Behçet Kemal´e sayısısz ünlü şairlerle Ankara´da birliktelikleri olan rahmetli Halil Soyuer´le bir-iki festivalde bir araya gelip, bol bol konuşmuştuk? Gazeteci-Yazar ve Liman isimli bir edebiyat dergisini sanıırz 14 sayı çıkaran Soyuer, Ankara´daki, heyecan rüzgârı taşıyan tıklım tıklım Halkevi şiir matinelerinden söz ederdi. Şimdi ?diel düşen´ şiirli o günlere bakıp da, bu günlerin şiir çorağındaki şiir etkinliklerine ayrımsız dudak bükmemek olası mı?
