28 Mayıs 2023 seçimlerini kazanıp Türkiye Cumhuriyetinin 13. Cumhurbaşkanı seçilen Sayın R. Tayyip Erdoğan bugün Beştepe Külliyesinde görevine başladı. Kendisini kutuluyor vatana millete hayırlı olmasını diliyorum.
Cumhurbaşkanımızdan beklentilerimiz çok; vatanın bekası, milletin birliği ve dirliği için yapacağı işlerde kendisini canı yürekten alkışlayacağız ama aykırı işlerinde de eleştirmekten geri kalmayacağız.
Cumhurbaşkanımızı takip etmeyi gelecek günlere bırakıp seçim kutlamalarıyla ilgili göze batan bazı şeyleri dillendirmek istiyorum.
Yıllardır yaşadığım köyümde, kasabamda, şehrimde seçim sonrası kazanan tarafların kutlamalarını izlerim. Tüm partiler her seçimde kutlamalarını abartılı yapıyordu ve son seçim kutlamalarına kadar bu durum kademeli olarak yükseldi.
Yarışan Ali de bizim Veli de bizim insanımız ama kazanan taraf sanki düşman askerinden vatanı kurtarmış, yeni bir Kurtuluş Savaşı vermiş gibi aşırıya kaçan kutlamalar yapıyor. Kazananın sevinmesi ve kutlama yapması en doğal hakkı ama aşırılık neyin nesi anlamak mümkün değil!
İkinci Tur seçimine bir hafta kala İstanbul’dan Edirne’deki doğduğum yer olan Çöpköy’e geldim. Köyümdeki seçimler huzur içinde yapıldı ve ne seçim sırasında ne de oylar sayıldıktan sonra en ufak bir taşkınlık yaşanmadı hatta taraflar birbirlerini kutlayarak dağıldılar. Ben de erkenden evime çekilip televizyondan seçim sonuçlarını takip etmeye başladım. Bu arada telefonum çaldı.
İstanbul’daki arkadaşım telde heyecanlı ve biraz da korkmuş bir ses tonuyla:
-Cengiz neredesin? Burası karıştı sanırım, silahlar hiç susmuyor. Ben çok korkuyorum, yakındaysan gelebilir misin?
-Ben köydeyim, şu an gelme imkanım yok. Korkulacak bir şey yok, seçimi kazanan tarafın kutlamalarıdır. Merak etme bir şey olmaz.
Arkadaşımın evi İstanbul’da elit kesimin oturduğu Boğaz’a kuşbakışı bakan bir semt. Burada bile silahlar sabaha kadar susmuyorsa varoşlardaki kutlamalar kim bilir nasıl olmuştur, bunu da siz düşünün!
Anlatılanlara bakılırsa Çanakkale Savaşında bile bu kadar mermi yakılmamıştır herhalde!
Ertesi gün, kutlamaların ülkenin her tarafında yapılmış ve bu aşırılıklar esnasında kaza ile birçok insanımızın canı yandığını ve ölenlerin olduğunu öğrendik.
Ben bu aşırı kutlamaları doğru bulmasam da biraz olsun hakları var diyebiliyorum ama esas ilginç bulduğum başka bir şey vardı. Başta Araplar olmak üzere çeşitli ülkelerden kaçak olarak ülkemize gelenler bizim seçim sonuçlarımızı bizden daha hararetli kutlamalarıydı!
Düğün bizim bayram bizim,
Size ne oluyor hemşerim?
Umarım bu Arapların neyin kutlamasını yaptığını bir gün birileri anlatır!
Seçim sonrası Avrupa ülkelerinde de Türkler arabalarıyla konvoylar oluşturup kornolar çalarak coşkulu kutlamalar yapmışlar. Ben de dört yıldır Avrupa’da yaşadığım için bu konu ilgimi çekti.
Almanya devleti son günlerde Türkler için çiftte vatandaşlık konusuna biraz ılımlı bakıyordu fakat bizim kutlama konvoylarını görünce Alman devleti korkmuş olacak ki bu konuyu askıya alacaklarını söylemişler.
Çift vatandaşlıktan çıkarı olanlar düşünsün, bu konu beni pek ilgilendirmiyor. Bana, onur duyarak taşıdığım TC kimliği ve TC’den aldığım emeklilik maaşı yetiyor.
Kutlamalarla ilgili bu yazıyı yazarken 90-2000 yılları arasında Galatasaray futbol takımımızın Avrupa maçlarındaki başarıları aklıma geldi. O yıllarda her galibiyetten sonra coşkulu kutlamalar yapılır, İstanbul’un tüm semtlerinden arabalarıyla Taksim’e gelen taraftarlar konvoy oluştururlardı ve tabancalarıyla sağa sola ateş ederlerdi. Her maç sonrası kutlamalarında merakla balkon ve pencerelere çıkanlardan 4-5 kişi kaza kurşunuyla vurularak bu dünyadan göç ederdi...
Ne dersiniz, biz Türkler bu kutlamaları biraz abartılı mı yapıyoruz acaba?
