1984 yılı mayıs ayının ilk haftasında İçişleri Bakanlığı´ndan İçel (Mersin) Valiliği´ne gönderilen bir yazı ile kaymakam vekili olarak Elazığ ili Sivrice ilçesinde görevlendirildiğim bildirildi. Bir aksilik olmazsa, askere giden ilçe kaymakamı dönünceye kadar, yaklaşık 18 ay kaymakamlığa vekalet edecektim.
Kaymakamlık makam şoförü ile telefon irtibatına geçerek, Elazığ´da olacağım günü ve saati bildirip, Elazığ şehirlerarası otobüs terminalinden beni ve ailemi almasını istedim. Belirtilen gün ve saatte şoför Zülfü gelerek aldı. İlçede önce konuta yerleştik. Sonra gidip göreve başlamamla ilgili resmi işlemleri, yazışmaları yaptım. Ertesi gün de, kendimi tanıtmak ve varsa tavsiyelerini ve emirlerini almak üzere Sayın Valiyi ziyaret ettim.
Vali Saim Çotur idi. Çok desteğini ve -itiraf etmeliyim ki- korumasını, kollamasını gördüm. Kendimi tanıttım. Tanışma faslından sonra, ?Sivrice´de takibi gereken ve özel olarak ilgilenmemi istediği bir husus olup olmadığını?, sordum. Cevabı çok ilginçti: ?- Ne diyeyim? Sivrice şikayeti sever. Sana bol şikayet gelir. Senden de bize gelir. Zaten bir hakim Hasan bey var, o sana yeter! Hele git bakalım, yaşadıkça görürsün,? dedi.
Saygımdan mı, daha ilk günümde açık verme korkumdan mı bilmem; sayın valiye ?ne demek istediğini? soramadım. ?Bir hakim Hasan bey var, o sana yeter? ne demekti?
????????????.
Göreve başladığımda ilk toplantım, 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı kutlama programı üzerine idi. Program içerisinde öğrencilerin kros yarışları ile kurumlar arası voleybol turnuvası planlanmıştı. Voleybol turnuvası on gün önceden başlayacak, turnuvanın final maçları 19 Mayıs bayram günü öğleden sonra yapılacaktı.
Bayrama bir hafta kala, bayram etkinliklerinin sorumlusu da olan lise müdürü Nami bey: ?Bayram kutlamaları esnasındaki yarışmalarda dereceye giren öğrencilere ödüllerinin ve voleybol turnuvasındaki kupaların kimler tarafından verileceğinin önceden belirlenmesi gerektiğini; geçmişte bu sebeple nahoş durumlar yaşandığına tanıklık ettiğini,? ifade ile benden bu kişileri bizzat isimlendirmemi istedi. Ben konunun bu kadar önemli olduğunu bilmiyor, çok ta önemli görmüyordum.
Ortada 6 adet ödül ve 3 adet kupa vardı dağıtılacak. ?-Krosta kızlar takımının birincisine ben, ikincisine garnizon komutanı, üçüncüsüne belediye başkanı; erkekler takımından birinci gelene cumhuriyet savcısı, ikinci gelene ilçe ilköğretim müdürü (o tarihte ilçelerde milli eğitim müdürlüğü henüz yoktu) ve üçüncü gelene de güvenlik önlemlerinde emekleri ve katkıları olacağından ilçe emniyet amiri versin,? dedim. ?-Voleybol turnuvasında kupaları kimin vereceğine vakti gelince karar veririz,? diyerek gönderdim lise müdürünü.
Törenler ilçedeki, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü´ne ait kamp tesislerinde yapıldı. Kamp tesislerine giden iki yol bulunmaktaydı. Birisi demiryoluna paralel Karaçalı köyü yolundan gidip sola dönülerek ulaşılan; diğeri de hükümet konağının arkasından kaymakam konutu ile Türkiye Şeker Fabrikaları kampının arasından göl kıyısına inerken sağa dönülerek ulaşılan yol.
Tören bitiminde ilçe protokolüne dahil zevatın bazıları ile birlikte, yürüyerek göl tarafındaki yoldan Hükümet konağı önüne geldiğimiz esnada, ilçe hakimi Hasan beyin elinde bir tomar kağıtla karşı taraftan gelmekte olduğunu gördüm. Aramızda daha 10 metreye yakın bir mesafe olduğu halde bize doğru; ?- Kaymakam bey, ben bu törenin görevlilerinden şikayetçiyim!? diye seslendi. ?- Kim ise yetkili cezalandırılmasını istiyorum,? dedi. Bir yandan da elindeki kağıt tomarını havaya kaldırmış, sallıyordu. Benim gibi esmer tenli olan hakim Hasan bey iyice kararmıştı, sanki. Ben gruptan ayrılarak ona doğru yöneldiğimde, o yanımıza ulaşmıştı bile. Hemen koluna girdim, geldiği yöne döndürerek, alçak bir ses tonu ile: ?- Sayın Hakimim, nedir sizi rahatsız eden?? diye sordum. ?- Yahu nasıl olur? Tören yerinde beni küçük düşürdüler. Benim emrimdeki emniyet amiri bile öğrencilere ödül vermek üzere kürsüye davet ediliyor. İlçe hakimini takan yok! Benim hanımın bile dikkatini çekmiş, ?? dedi.
İşte o anda sayın valinin sözü çınladı kulaklarımda. Demek ki sayın vali bunu söylemek istemiş. Ne yapabilirdim?
Hakim beye: ?- Sayın Hakimim olur mu öyle şey. Vallahi ayıp ediyorsunuz. Görevlileri bizzat ben belirledim. Öğleden sonra yapılacak voleybol turnuvasının şampiyonluk kupasını siz takdim edeceksiniz. Ben sizin öğrencilere ödül vermeniz yerine şampiyon takıma kupa vermenizin daha uygun olacağını düşündüm,? dedim.
O anda aklıma gelivermişti.
Doğal olarak bu durum hakim beyin hoşuna gitti ve ?- Ha öyle mi? Ben de sandım ki ?..? diye mırıldandı. Ayrıldık. Hakim beyi öğretmen olan eşinin doldurduğu anlaşılıyordu.
Hemen Nami beyi buldurdum. O da beni aramaktaymış. ?- Hakim beyin tavrı üzerine ne yapacağız,? diye sormak için. Meğer önce Nami beyi fırçalamış; kutlama programı ile ilgili elindeki dokümana el koymuş.
Nami bey üzülmüştü. Teselli ettim. Öğleden sonra yapılacakları anlattım.
??????????????
Sivrice´de aralıksız 16 ay kaymakam vekili olarak çalıştım. Her kaymakamla kavgalı ayrılan hakim Hasan beyle gayet uyumlu ve olumlu ilişkilerim oldu. Ruh halini bildiğim için ara sıra çayını içmek bahanesiyle çalışma odasına takılır; bazı akşamlar ailece karşılıklı akşam oturmalarına gider, gelirdik. Onun en çok hoşuna giden ve ruhunu okşayan, mesai bitiminde hakim beyi kaymakam makam aracı ile gezdirmek, göl kıyısına gidip baş başa çay-kahve içmekti. İlgiye, kendisine değer verildiğinin başkalarınca da görülmesine ihtiyaç duyan bir ruh hali vardı. Ve ben gereğini titizlikle tatbik ettim.
Bu arada, bu durumun bir istisna olduğunu belirtmeliyim. Hakim Hasan bey, ?çeşidi kişiliğine özgü?, eskilerin deyimi ile ?nevi şahsına münhasır? bir tip idi. Mesela aynı dönemde aynı ilçede birlikte çalıştığımız diğer Hakim Abdurrahim Bey ise, tarafsızlığına leke gelir korkusuyla, ilçe kaymakamı ile gözükmekten bile çekinirdi.
Kişilerin davranışlarını genellemek doğru olmaz elbette.
Hoşça kalınız.
