Ve o dönemde bizler, her birimiz, kendi mahallemizi, şehrimizi, hatta ülkemizi dünyamız belleyerek büyüyen belki de son nesil olacağımızdan habersizdik.
Elinden kitap, gazete, dergi düşmeyen, hafta sonları sinemaya gitmeyi en büyük keyfi sayan, kasete doldurtmak üzere müzik listesi hazırlayan gençlerdik.
Üstelik tüketmekten de uzaktık.
Kocaman yüreklerimize dünyaları sığdırmayı bilirdik de yine de sade yaşamaktan, azla çoğalmaktan, sahip olduklarımızın kıymetini bilmekten vazgeçmezdik.
Nehir kıyısındaki portakal bahçelerinin tüm şehre kokusunun yayıldığı, genç kızların Toros Caddesi’nden yukarıya, o tarafa doğru yolunun düşmediği,
İlla ki üç büyük bulvarın arasında dönülüp dolaşıldığı, Maviköşe’de, dumanı üstünde bir tarçınlı salep için mola verildiği,
Atatürk Caddesi’ndeki Sabancıların köşkünden arada sırada çıkan kırmızı, üstü açık arabanın merakla izlendiği,
Barajyolu’ndan ötesinin bağlarla, bahçelerle, marul tarlalarıyla dolu olduğu, pazarları baraj kapısından içeriye biletlerle girildiği, Piknik Göl Aile Gazinosu’nda bir bardak demli çayda haftanın yorgunluğunun giderildiği,
Kitapların, defterlerin, bir lacivert bir de kırmızı sadece iki çeşit defter kaplarının, samanlı teksir kağıtlarının Bilgi Yayın Evi’nden, Yolgeçen’den alındığı,
Henüz Sun Sineması Sokağı’ndaki Limon’un açılmadığı ve pileli pantolonların, vatkaların, permalı saçların moda olmadığı,
Popüler dünya müziklerini dinlediğimiz ve cızırtılı radyodan sık sık Radio Monte Carlo, diye anons geçen, Monte Carlo adıyla yayın yapan frekanstan mesela Boney M.’in o hafta listelerde kaçıncı sırada olduğunun öğrenildiği,
Ben hiç gitmedim ama belli marka spor bez ayakkabıların ve kot pantolonların bulunabildiği, -hatta bazılarının bu kot pantolonları evlerinin önündeki tırtıklı duvar taşlarına sürterek ya da az ölçüde çamaşır suyu konulmuş leğenlerde yıkayarak beyazlattıklarını duyduğumuz- boşboşçulardan alışveriş edildiği zamanların Adana’sında,
Sevgiye, saygıya, aşka, sevdaya, dostluğa, arkadaşlığa, aileye, akrabaya, doğruluğa, dürüstlüğe, onura, erdeme, vefaya inanan, mutluluğu yanı başında arayan masum romantiklerdik.
