BİR ŞİİR NELERİ ANIMSATTI DERSİNİZ?..

BİR ŞİİR NELERİ ANIMSATTI DERSİNİZ?..
                                   HİÇ UNUTMADIKLARIMI!.. (2)

MURATHAN MUNGAN'ın ALBÜMDE ERKEN RESİMLER şiirinin anımsattıklarını anlatmaya devam ediyorum.
MUNGAN, şiirinin aşağıya aldığım iki dizesinde soruyor:

"Neden bazıları hapishanede bırakır şairliğini?
Neden maceradan önce kalp tükenir bazısında"

Bu soruyu yanıtlamak isteyenlere ben de bir soru sormak istiyorum: Eğer siz, "memleket içinde müesses iktisadi ve sosyal temel nizamları komünizm yolu ile devirmeye matuf cemiyeti sevk ve idare etmek" savıyla yargılanır; düzmece kanıtlarla iki yıl tutuklu kalırsanız 11.12.1954 yılında beraat edip cezaevinden çıkarsanız Avukat Şair Niyazi Akıncıoğlu gibi, ne yapardınız?..
Eski deyişle "beraat etti" dedim; "aklandı" demedim. O hiçbir zaman kara olmadı ki aklansın!..
29.12.1954 tarihinde tekrar avukatlık yapma hakkı verildikten sonra; kırgın, sitemli ve üzgün bir ses tonuyla, söylemez miydiniz şu iki dizeyi ve sessiz bir yaşamı yeğlemez miydiniz?

AKA KARA DEMEM
Ekmek parası bu,
Avukatlık ediyoruz işte... -NİYAZİ AKINCIOĞLU

Avukatlık yaptığı bu dönemde sanat çevresinden kendisini ziyarete gelen dostları olsa da kendisi de zaman zaman  dostlarının yanına gitse de özellikle 1970'li yıllara kadar edebiyat dünyasından uzak yaşamayı yeğlemiştir.
Şiirleri ölümünden sonra 1985'te "UMUT ŞİİRLERİ" adlı kitapta toplanmıştır.

Suçlandığı komünist olduğu savına karşı; komünist olmadığını, kendi siyasal yaklaşımını ve neden asla komünist olmadığını savunmasında uzun uzun yineler, ancak iki yılda kurtulur demir kapıların ardından...
Savunmasından kısa bir bölüm sunuyorum size:
"Sosyal adaletçi, hiçbir zaman komünist değildir ve komünist, hiçbir zaman ve mekânda sosyal adaletçi olamaz. Ben hazırlık ifademde; sosyal adaletçi, liberalist olduğumu söylemiştim."

Ahmet Oktay da, "Yazınsal üretimin merkezinde yaşayan şairlerin büyük çoğunluğu Marxist değildi, tek parti yönetimine karşı kurulmuş bulunan bilinçli ya da kendiliğinden bağdaşma sona erdiğinde asıl kimliklerine sahip çıkmış, liberal ya da sosyal demokrat olmakla yetinmişlerdi." diye yazmıştır.
Ahmet Oktay'ın Toplumcu Gerçekçi ya da 1940 Kuşağı içinde gösterilen şairlerin çoğu için kullandığı bu cümle AKINCIOĞLU'nun düşünceleri ve şiir serüveniyle uyuşmaktadır.

Hemşehrim, usta şairden şiir seçmekte çok zorlanıyorum. "Şunu yazayım diyorum, bu da çok güzel ama!" deyip döne döne okuyorum Umut Şiirleri'ni.

BİR GÜNÜN BİLANÇOSU
Ben her gün kuşlara yem serpiyorum,
çiçekleri suluyorum;
bazen efkâr basıyor, içiyorum
seni düşünüyorum ve gün bitiyor. - NİYAZİ AKINCIOĞLU

SIR
Yerin kulağı var
Çiçeğin yok.  -NİYAZİ AKINCIOĞLU

KUŞ KANADINDAN
Halim selim değilim,
baştan kara ettiğim günler olur benim de.
Sevdiğim olur dert olur hâlim;
ezbere Mecnunum bazı çöllerde.
Kırılır kolum kanadım,
nâçar kalırım türkülerde;
anasız babasız, öksüz kalırım.
Yeşil kurbağalar öter yeşil göllerde,
ben garip, perişan gurbet ellerde.
Gurbet eller yoldur:
bir ucunda tevellüdüm müjdelenir,
kara haberim gelir öbür ucundan;
ve her çeşme başında üçe ayrılır.
Üç kardeşin en küçüğü ben âvâreye
kervan geçmez yollar salık verilir.
Gitmem demem.
Böyle yazmış yazan, aklı karalı
dere tepe, yokuş demem giderim.
Giderim de kanlı yaşlar dökerim,
akman demem, aksın varsın, silerim.

Elin olsun gül memeler arası,
meskenimdir benim hanlar, kahveler;
olmazsa, bahçeler, bağlar benimdir.
Benimdir ovalar, kartallar semti,
nerde akşam orda sabah ederim.
Yastıcığım taş olur,
"Altım toprak, üstüm yaprak"
ama gönlüm hoş olur.

Rumeli'nden bir türkü çalmayagörsün hele,
çıkmayagörsün Aliş Tuna boyundan;
ilk kadehte sarhoşum.
İflah olmam, artık hekim kâr etmez,
efkârlanır içerim, içer efkârlanırım.
Komşu kızları mı, ölüm mü geçmez,
neler geçmez hatırımdan, bir ben bilirim.
Evvel ve âhir geçer,
Yunus-u biçare, Şair Nedim, sâkiyâ,
ömrün tesellisidir; geçer,
Sultan Süleyman'a kalmayan dünya.

Unuturum da sonra garipliğimi,
heeyt!...derim bir, kuşlar, ağaçlar!
Ve çıkarım dağlara.
Nereli bu rüzgâr,
yıldızlar, bu bulut, bu su deli mi?
İznim olmayınca yasak macera.
Selamım, baş üstüne,
Kavgam, dert-yaş üstüne,
mazlumun âhıdır başımda esen
gocunsun paşalar, beyler;
alimallah komam taş-taş üstüne.
Ve döğünsün eller, eller;
Ayvaz'ımın perçemi düşmüş sol kaş üstüne.

Çok sürmez velâkin bu saltanatım,
tüfek icat olur;
hasetinden kıratım,
ben arımdan ölürüm. - NİYAZİ AKINCIOĞLU

UZAKTAN SEVGİLERLE
Bilirim, beni bekler rafında
sararmış bir ayva, bir kış - kavunu.
En tatlı yerinden böler uykunu
bilirim, her gece bir korkulu düş.
Ve o kuş,
hep aynı yerdedir, aynı saatte;
bacanın üstünde, kış -kıyamette.
Bırak onu taşa tutsun çocuğum,
Kuşlar değil fetva veren;
bak gün doğuyor.

Selam üzre
kanlı kaputlar içinde,
kalk borusu çaldı askere.
Ve kıyam üzre
hazır beyi, paşası;
işbaşı yaptı, hazır
Defterdar içinde Feshane Fabrikası.
Ve donanmış dört bir yanı Haliç'in,
donanmış da olan olmuş;
Alabanda  iskele.

Kışlanın önünde bando-mızıka
"Açıldı kale yolu"
Şarkılar değil sade
dost şahit, düşman şahit:
"Göründü Gelibolu"

Beyaz mendiller hazır,
nerdeyse sallanacak;
gelinlik esvabını çıkar sen de sandıktan.
Ceketimi, gömleğimi ütüle
sol cebime unutma kırmızı mendilimi;
hazır olsun benim de adamlık urbalarım.
Pabuçlarım gıcır gıcır cilalı
ve sen ilk defa böyle:
yeşermiş göreceksin, dallanmış, çiçeklenmiş.
kapıdan kovsan Mayıs, bacadan girecektir.
Bu yolda işte ahval,
en güzel günündeyiz takvimin.
ve ela gözlü yağmurla beraber
resmidir geldiğimin. -NİYAZİ AKINCIOĞLU

SEN UZAKTAN SEVGİLERLE dedin şairim, biz "YAKINDAN SEVGİLERLE" desek ulaşır mı ki!.. RUHUN ŞAD OLSUN.
            HOŞÇA KALIN.