Köylüm ve abimin çocukluk arkadaşı, benim de her zaman saygı duyduğum bir insan.
İlkokul ve ortaokulu köyde okuduktan sonra İstanbul Turizm ve otelcilik okulunda yatılı olarak okudu.
Okul yıllarında başladığı Almanca ve İngilizcesi anadili gibidir.
Yaz tatillerinde staj için gitmeye başladığı Almanya’da 25 yıl kaldı. Mesleğini A’dan Z’ye kadar en iyi şekilde öğrendi ve icra etti.
Yirmi beş yıllık gurbetten sonra vatanına döndü ve Antalya’ya yerleşti. Antalya’da beş yıldız otellerde yönetici olarak işine ve hayatına devam ediyor bu güzel insan.
Her yıl birkaç aylığına köyüne gelip anne babasıyla ilgilenerek örnek bir evlat olduğunu gösterir.
BU güzel insan aynı zamanda inançlıdır. Bilinçli bir Müslümandır. Fakat bilinçli Müslümanları mahalle dincileri pek sevmez.
Kur’an’ı Çok iyi bilir, beş vakit namazını kılar ve Ramazan’da orucunu tutar. Bazen ezan da okuduğu olur. Nota ve makam bildiği için o ezan okuyunca herkes can kulağıyla dinler. Sözün kısası göstermelik değil bilinçli bir Müslümandır Cafer abi.
İyi bir insan, iyi bir evlat, iyi bir arkadaş, iyi bir komşu. En önemlisi de maddeyi aşmış bir mana adamı o.
Avrupa kültürünü görmüş, yaşamış ama Türk kültürüne bağlı bir beyefendidir o.
Gecen gün telefonla görüşüyoruz Cafer abiyle. Dinden, siyasetten, memleket halinden konuştuk.
“Abi sana bir şey söyleyeyim mi?” dedim.
Cafer abi “Söyle” dedi.
“Abi dürüst adamsın. Parayla pulla işin yok. İnançlı ve hakkaniyetli bir insansın. Bilgilisin ve donanımlısın, mesleğinde yöneticilik yapıyorsun. Seni çok takdir ediyorum ve seni köyümüze muhtar, kasabamıza ve vilayetimize Belediye Başkanı olarak görmek isterim. Bu makamlara çok yakışırsın ve hakkını verirsin.” dedim.
Cafer abi “Cengiz nereden aklına geldi bunlar simdi.” dedi.
“Abi, bırak Belediye başkanlığını, köye muhtar adayı ben olsam bana bir oy çıkar, sana da iki oy çıkar.
Neden biliyor musun?
Bizim millet oy kullanırken bizim köye/memlekete kim hizmet eder diye düşünmez. Benim işimi kim yapar diye düşünür.
Çıkarcı oldukları için siyasetçileri hep eleştiriyoruz ya, seçmenlerde hep kendi şahsi çıkarlarının pesindedir her zaman.
‘Bizim köyün hali ne olacak yerine benim iş ne olacak? Benim kızı işe alacak mısın, benim oğlanın tayinini yapacak mısın?’ derler.”
Evet, Cafer abim gün görmüş adam. Keşke onun gibi adamlar siyasetin içinde olsalar ve bu millet hizmet nasıl yapılır bir görse.
Ama olmaz.
Olsa, siyasete girdiğine gireceğine pişman ederler adamı.
Bizim memlekette adam gibi adamları bırakın partilere sivil toplum örgütlerine bile sokmazlar.
Adamlar evde oturur, bu işlerin esnafları da partide, camide, derneklerde cirit atar.
Bu gidişin sonu ne olacak?
Aziz Nesin’in dediği gibi “Du bakalım ne olacak.”
