Sosyal medya referandum konusunda iyi kullanılıyor. Hayır, yanlıları da, Evet yanlıları da sosyal medya olanağını yoğun kullandı. İzleyebildiğim kadar izledim. Bir slogan aklımdan çıkmadı: Hayır demezsen bir daha sana hiçbir şey sorulmayacak veya Hayır oyu vermezsen bu sana sorulan son soru olacaktır. Ben de referandum öncesi son yazımı yazıyorum. Aklınıza kötü bir şey gelmesin canım! Sonrasında da yazmayı sürdüreceğim.
Geçen hafta yazımda referandum sonuçları ister Hayır ister evet çıksın ?Artık Türkiye´de Hiçbir şey Eskisi Gibi Olmayacak? demiştim. Niye böyle dediğimi de yazımın içerisinde açıklamaya çalışmıştım.
Sonradan, iş laf kalabalığına gürültüye geliyor. bazı önerilerimiz bırakın dikkate alınmayı fark bile edilmiyor. Olağan koşullarda bile zor. Ama ilerde bir gün ?ben söylemiştim ama dinlemediniz ki!? diyebilmenin de buruk bir tadı olduğu kesin.
Adım gibi biliyorum: AKP dışında partilerin hiçbirinin referandum sonrasında ne yapacakları üzerinde bir çalışması yok. Esasında onların da ne yapacaklarına dair bir düşünceleri yok. Ama onların işleri düşünmek değil ki! O işi birileri onların yerine yapıyor.
Düşünmesi gerekenler Hayır oyu verenlerdir. Çünkü onlar referandumu önde de bitirseler kayıp ta etseler ortaya çıkan bu kendiliğinden ittifakı sürdürerek bir Ulusal Cephe oluşturup ittifakı genel ve yerel seçimlere ve sandığa taşımak. Bana kalırsa bu, Cumhuriyetin son şansı!
Bu konuda en büyük gayret ve çaba CHP ve Genel Merkezine düşmektedir. Eğer Hayır Kampanyası boyunca söylediklerinde ve yaptıklarında içtenlikliyseler;
1- CHP önce kendisiyle bir uzlaşma ve kenetlenme sağlamalıdır. Kısaca şunlar hemen ele alınmalıdır: Kamuoyunda kendisine yapıştırılan tüm önyargı yaftalarından kurtulacak biçimde yönetim kadrolarında değişiklik yapmalıdır. Yerel yönetimlerde inanılmaz bir başıboşluk var; her Başkan ve seçilmiş Belediye görevlileri kendini partiden üstte görmekte sanki onları parti seçmemiş de onlar partiyi seçmiş gibiler. Parti, Belediye Başkanlarını ve Belediye seçilmişlerini disipline etmeli onlara CHP´li olduklarını anımsatmalıdır.
2-Referandumda Cumhuriyet ve demokrasi yanında açıkça tavır alan tüm siyasal partiler ve sivil toplum kuruluşlarıyla görüşmeler yapılmalı bu kuruluşlarla üzerinde uzlaşılabilecek Asgari müşterekler saptanmalıdır. Bu görüşmeler, CHP´yi bir çatı kuruluş olarak temsil edebilecek sorumluluk bilincinde kişiler tarafından derli toplu yapılmalıdır.
3- Bu gün nasıl sadece ?Hayır? etrafında bir birliktelik sağlanmışsa bu birlikteliğin sürdürülmesi üzerinde çalışmalar yapılmalıdır.
4- Bu çalışmalar ve görüşmeler yapılırken yakın veya uzak geçmişten kalan bir takım ideolojik sapmalardan ve saplantılardan kurtulmak kesinlikle gereklidir.
5- CHP referandum kampanyası boyunca sürdürdüğü ?Bu bir memleket meselesidir? tavrını sürdürmelidir.
Bu satır başları uzatılabilir. Ortak program bile önerilebilir yeter ki inanç olsun samimiyet olsun. Ancak böylece Cumhuriyet ve Parlamenter Demokrasi bir süre daha yaşatılabilir.
Bu yazının çalışmalarını yaparken Francois Mitterand´ı anımsadım. Uzun yıllar Fransa siyasetinde muhalif tavır koymuş sosyalist bir siyasetçi. Savaş yıllarında Fransız Direniş Örgütünde çalışmış sonra Fransız Solunun önemli bir siyasetçisi olmuş neredeyse Fransa´da ulusal kahramanlardan biri. Yanılmıyorsam Fransa´nın tek Sosyalist Başkanı. Siyasi anılarını ?Tohum ve Saman? ve ?Gül ve Yumruk? isimli kitaplarında toparlamış. 70 li yıllarda oldukça güncel kitaplardı. Özellikle siyaset erbabımızın bu kitapları okumalarını salık veririm. Mitterand 1965 yılında başladığı mücadeleyi 1981 yılında geçerli oyların %54 ünü alarak başkan seçilene kadar sürdürmüş ve iki dönem başkan seçilmiştir.
Mitterrand uzun yıllar sonra kazandığı bu tarihsel başarıyı İttifaklar ve ortak programlar oluşturarak, bazen benzemezleri de toplama katarak sağlamıştır!
