Atatürk´ün biz kadınlara duyduğu güvenle, o yıllardan bugünün Türkiye´sine gelinceye kadar hep üzerinde durulan konu, kadınların bu toplum için yapabilecekleri çok önemli şeyler olduğuydu. Duyarlı, sorumluluk sahibi, sağduyulu ve özverili her kadının gösterdiği çabanın örnek teşkil ettiğiydi.
Ne güzel ki tam da 5-Aralık-1934 yılında kadınlara tanınan seçme ve seçilme hakkının yıldönümünün hemen ertesinde rastladım insanlığıyla övündüğüm, arkadaşlığıyla mutlu olduğum Aysel Sönmezler Eyüpoğlu´na. Daha öncesinde de anlamlı çalışmalar içinde olduğunu biliyordum. Gözlerinin içi parlıyorken anlattı yine neler yaptığını. Hayata geçirmiş oldukları bir fikrin nasıl oluştuğundan bahsetti.
Ülkemizin sosyo-ekonomik yapısını göz önünde bulundurarak belirli imkanlarla geçinen ve çocuklarını üniversitede okutan ailelerin yaşamış oldukları sıkıntıları ve onlar için neler yapılabileceğini düşünmeye başlamış bundan bir süre önce. Evinden, şehrinden uzakta çocuk okutuyor olmanın bu sıkıntıları daha da arttırdığı gerçeğini de göz ardı etmemiş. Zor şartlardaki ailelerin, güçlükle karşıladığı çocuklarının barınma ve yiyecek ihtiyaçlarının dışında giyinme ihtiyacına ayırdıkları bütçelerini biraz da olsa hafifletmek adına bu konuda çalışmayı hedeflemiş. Herkesin evinde mutlaka çeşitli sebeplerle giyilmeyen kıyafetlerin var olduğunu biliyor olunca da, aklına bunların giyilebilir nitelikte olanlarını ve yenilerini üniversitede okuyan gençlerden ihtiyacı olanlara ulaştırma fikri gelmiş.
Bu fikrini, kendisinin de kurucu üye olduğu Seyhan Soroptimist Kulübü´ndeki arkadaşlarına anlattığında onlardan da olumlu yaklaşım gelince, Kulüp Başkanı Fatoş Yüksel ve diğer üyelerle birlikte elele vererek çalışmaya başlamışlar. İlk olarak bu heyecanlarına bir isim bulmuşlar, hayırlı dilekler can bulsun niyetiyle, adına ?Dilek Dükkanı? demişler.
Çukurova Üniversitesi´nin de bu projeye ortak olmasını arzu ettiklerinden, rektörle görüşerek akıllarındaki düşünceyi anlatmışlar ve büyük destek görmüşler. Böylelikle birlikte hareket ederek projeyi başlatmışlar. İlk olarak Çukurova Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi içerisinde kendilerine verilen bir odayı temizleterek, boyatarak, tıpkı bir butik gibi düzenleyerek işe koyulmuşlar. Gerekli olan giysilerin sağlanmasında da Stk´ların, çeşitli mağazaların ve markaların, kulüp üyelerinin ve pek çok insanın bağışları destek olmuş onlara. Böylece Dilek Dükkanı´nın ilki, Sayın Vali Yardımcısı´nın, Sayın Rektör´ün, çeşitli Stk başkanlarının ve temsilcilerinin de katıldığı bir törenle üniversitede açılmış. Haftanın iki günü açık olan bu dükkandan öğrenciler, her hangi bir ücret ödemeksizin ihtiyaçları olan giysileri alabiliyorlarmış.
Öylesine ilgi görmüş ve beğenilmiş ki, ailesi olmaktan mutluluk duyduğum Adana Anadolu Lisesi´nden de bu konuda talep gelmiş. Kulüp üyesi Ala Mezunları´nın da büyük katkısıyla, kendisi de bir Ala mezunu olan Çukurova Belediyesi Başkanı Sayın Soner Çetin´in katılımıyla ikinci dükkanı da orada açmışlar. Üçüncüsünü de başkanın isteği üzerine Çukurova Belediyesi´nde açmaya söz vermişler.
İsim tescilini de yapmak için girişimde bulundukları bu dükkanların görünen o ki sayıları gün geçtikçe artacak. Artsın da. Hatta başka projelerin de fikirleri doğsun, adımları atılsın, konuşmaktan çok gerçekleştirilsin, bir ucundan hepimiz tutalım, destekleyelim.
Onlar, bu konuda kendilerine yardımcı ve destek olmamızı bekliyorlar. Gönül birliktelikleriyle başka canlara onları sevdiğimizi, düşündüğümüzü, önemsediğimizi hissettirmekle, bir küçük dokunuşun karşılıklı mutluluğunu yaşamakla kocaman bir bahçeyse içinden geçtiğimiz, kapısı da güzel dileklere açılıyorsa hep aralık tutmanın güzelliğini yaşamak yakışır bizlere de.
Kutluyoruz tüm emeği geçenleri , destek olanları, toplumsal dayanışmaya gönül verenleri ve teşekkür ediyoruz.
