Alınan bu sonuçların Türkiye?nin geleceğine getirecekleri yönünde dengeleri nasıl değiştirdiğini doğru yorumlayan siyasete.
%10?luk baraj sisteminin aslında ne amaçla konulup ne şekilde sonuçlandığını görebilen ve sorumluluğunu üstlenenlerin olduğunu görmeye.
Dışarda her şey o kadar belliydi ki. Alınabilecek muhtemel sonuçların ne yönde olacağı tahmin ediliyordu.
Taksisine bindiğim şoför, ?Gözünü sevdiğim Adana, gelin gibi süslenmiş? diyorken üç gün önce, dikiz aynasındaki bakışında gördüğüm tepkide.
Dolmuş şoförünün yan koltuktaki hanımefendiye ?Görüyon nu hanımanne, taşıma suyu? derken lafın birini bitirmeden diğerine başladığında.
?Ne diyon abla bu durumlara?? diye sorarken bizim bakkal, ?Hiç anlamam bu işlerden, kirli gelir bana. Siyaset bilimini anlamaya çalışırım sadece? diye cevapladığımda, beni hiç anlamadığında.
Aslında zihniyetler değişmeli ortak görüşünün çıktığı birbirini anlayan insanların olduğu bir dost sohbetinde.
Acele etmedim bu defa oy vermeye giderken. Heyecanlı mıydım, doğrusu evet. Tarihi bir okulda kullanıyoruz biz oyumuzu. Birlikte yaşamların henüz siyasetin kirletmediği zamanlardan kalma güzelliğine şahit olmuş bir bina.
Bi? baktım bizim yan bloğun çalışkan apartman görevlisi, doksan yaşında olup da demokratik hakkını kullanmış, mutlu, oğlunun arabasının yan koltuğuna gururla ve azametle oturan bir komşuya yardım ediyor.
Ne?yi istemediğini bilen insanlar, ne?yi istediklerini bilenlerle karşılaşmış selamlaşıyor.
Sükunetle nefesini tutmuş bugünü bekleyenler ?Artık söz bizde? diyor. Diyor ama bir yandan da seçim matematiğini değerlendirip kararlarını buna göre oluşturanlar çoğunlukta. Kendilerini temsil edecek bir siyasi parti olmadığına inanıyor.
Bulunduğum sınıfta bir genç müşahit, haklı, gözleri dört dönüyor.
Son okul gününün kokusu kalmış duvarlarda oluşturulmuş Atatürk köşesindeki Gençliğe Hitabe?nin tamamını okuyorum içimden, sıramın gelmesini beklerken.
Mührü basacağım bölmeye girdiğimde istedim ki şu oy pusulalarının ağzı olsa da konuşsa, eli olsa da yazsa. Dese ki, ?Milletin ortak iradesi verdikleri bu oylarla inanmak istedikleri sizleri değil ülkenin hayrını, emanetini, sevgisini geleceğine taşımak istiyor.
Bahçeden çıkarken bir küçücük kız, babasının koluna sımsıkı yapışmış, gülümsedi bana. Geleceğinden ve içimsıra ona emanet ettiklerimden habersiz.
Eve geldiğimizde elektrikler kesikti. Yazmaya hazırlanırken bir kez daha kesildi. Çöken karanlığın farkında, pencereden giren aydınlığın ışığında yazayım istedim. Yazdım da. Sonuçları beklese miydim?
Bir milletin vermiş olduğu karar ortadaydı zaten. Herkesin ama herkesin külahını önüne alıp düşünmesi gerekecek bundan böyle.
İşte o zaman Türkiye kazanacak.
İnanmak istiyorum ben yine de. Barışın göğü sınırsız olsun, her kuş kanat çırpabilsin diye. Rengi mavi olsun, huzur versin diye. Adı ?yarın? olsun, sonsuza dek sürsün diye. O yarın bugünü de kucaklasın, umut olsun diye.
