Türkiye´de,siyasi partilerin, sağ sol kavramından kurtularak, toplumun ortak genel ihtiyaçları konusunda bütünleşmeleri lazım. Genel olarak, doğaldır ki görüşler farklılaşacaktır. Ancak ülkede, yıllar içerisinde tabanı kucaklamayı hedefleyemeyen veya hedeflediği halde, bunu net olarak açıklayamayan siyasi partiler nedeniyle, yeniden tek parti dönemine dönüldü. AKP, merkezsağdaki boşluğu doldurarak iktidarına devam ediyor.
Seçmenin tercihlerine saygı duymak, demokrasinin gereği ama muhalefetin yetersizliği, tek başına iktidar olan siyasi partinin, elini daha da güçlendirdiğinden, oylarını farklı tercihlere göre kullananların kaygıları da büyüyor.
Gündem, saray tartışmalarıyla perdelenmeye devam ederken, Yıldız Sarayı´nın da Cumhurbaşkanlığı ofisi yapılma çalışmaları, Merkel´in ağırlandığı koltuklar, Osmanlı değerleri derken, gündemde olması gereken önemli konular, göz ardı ediliyor. Endişe kaynağı da burada başlıyor. Ülkeyi yönetenlerin bilerek, kasti olarak, böyle bir gündemle halkı oyalıyor algısıyla, halkın önemli bir kısmı, bu perdelemenin ardından, çok daha büyük, olumsuz gelişmeler çıkabileceği endişesinde.
Gündemde asıl olması gereken konulara değinmek gerekirse, biri ve öncelikli olanı, Türkiye´nin,gelişen jeopolitiğe uygun bir dış siyasetle,bölgede yeniden etkin bir güç olabilmesi.
Bölge, giderek daha kozmopolit bir yapıya dönüşmeye başladı. Kimin, kim adına ve ne maksatla bölgede olduğu, oldukçaflu bir görünümle anlaşılmaya çalışılıyor. Bir gün değerlendirme yapıyor, daha saatler geçmeden yaşanan gelişmelerle, değerlendirmenizin boşa çıktığını görüyorsunuz. Bölgede kullanılan güçler dengesizleşti. Grupların desteklediği güç odakları ve güç odaklarının desteklediği gruplar, saf değiştirebiliyor. Ancak genel olarak Türkiye´nin, hemen sınırlarının ötesinde yeni bir oluşum planlandığı, tüm gerçekliğiyle ortada duruyor. Yeni ama aslında yıllanmış olan iktidar, artık güçlü ve öngörüleri yüksek, etkili bir planlamayla, bölge politikalarını yeniden düzenleyerek, ben de varım diyebilmeli.
Gündemde olması gereken önemli konulardan bir diğeri, iç siyasette Anayasa tartışmaları. Dahadüne kadar, ?seni başkan yaptırmayacağız? sloganıyla seçimlere yürüyenler, seçimler sonrası oluşan denge ve Mecliste ulaştıkları konumlarıyla, fikir değiştirmiş görünüyor.
Anayasanın sivilleştirilmesi ve hakikaten geliştirilerek, daha kapsamlı vehaklar, özgürlükler ile hukukun üstünlüğüne, kuvvetler ayrılığının daha net olduğu bir görünüme ulaşmasının tartışılması gerekirken, doğrudan başkanlık sistemi ve ilk dört madde gündeme getiriliyor. Böylelikle de, tek kişinin daha güçlü iktidar istemleri ve yapılan düzenlemenin ardından bölünme geleceği düşünceleriyle,halkın önemli bir kısmı haklı olarak geriliyor.
Gündemi sürekli işgal eden bir diğer konu ise, yıllardır bitirilemeyen terör. TSK, yine kendisine verilen yetki oranında,ülkenin en kritik bölgesinde, dağda yapılması gerekenleri yaparak, ben buradayım dedi. Ancak elinin daha da güçlendirilerek, bölgede kesin sonucu alması için desteklenmeli. TSK´nın yaptığı mücadelede, ne kadar başarılı olsa da ardından siyasi bir çalışma yapılmazsa, sonuç alınamayacağı da bir gerçek. Bu çalışmanın, iktidarın son yıllarda yürüttüğü çözüm süreci politikaları olmadığı, bu politikaların, terör örgütü ve doğrudan, KCK adı verilen yeni bir devlet sistematiğinin elini güçlendirdiği ortada iken, yapılması gereken, kesinlikle halkın hassasiyetlerinden taviz vermeksizin, yeni bir politika belirlemek.
En önemli konu ise, özellikle muhalefetteki siyasi partilerin, kendilerine yeniden ve tüm halkı kucaklayabilecek şekilde bir yön belirleyerek, ülke siyasetinde etkinliklerini yeniden artırmaları gereksinimi. Yıllara dayanan ideolojilerin, günümüz ihtiyaçlarına tam olarak hitap edemediği çok açık. Aksi halde, halkın tüm ihtiyaçlarını etkin olarak değerlendiremediğinden, ideolojisini eskilerde bırakarak, ülkede kemikleşmiş oy oranlarının üzerine çıkamayan bir CHP´yi görmeye devam edeceğiz. Tabanında,milliyetçiliğin önüne, siyasal İslam´ıngeçmesiyle, oylarını AKP´ne kaptıran bir MHP görmeye devam edeceğiz.Türkiyelileşme söylemleriyle yola çıktığı halde, İmralı, KCK ve PKK politikaları dışına çıkamadığından, terörden çok canı yanan ve bıkan halktan, oy alamayan bir HDP ve hemen hemen aynı ideolojideki siyasi partileri, bölmekten öte gidemeyen, diğer siyasi partilerle, ülkede tek parti döneminin önüne geçilemeyeceğini, görmeye devam edeceğiz.
